حدود بیست میلیون کرد که بیست و پنج درصد جمعیت ترکیه را تشکیل می دهند از ابتدای تشکیل دولت ترکیه همواره مورد فشار و کشتار سیستماتیک آن دولت بوده اند. سرکوب خونین جمهوری کرد آرارات در 1930 در آغری؛ کشتار درسیم در سال 1938 در تونجلی که هفتاد هزار کرد علوی قتل عام شدند؛ کشتار کردهای مرعش در سال 1978؛ کوچ اجباری ساکنان سه هزار روستای مناطق کردنشین اطراف دیاربکر به بهانه حمایت از پ ک ک، و در سال جاری میلادی ممنوع اعلام کردن برگزاری جشن نوروز از سوی دولت ترکیه و حمله به شهرها و روستاهای کردنشین و محاصره آن ها و قطع مواد خوراکی و مایحتاج اولیه و ضروری؛ کشتار دست کم 250 تن عمدتا غیر نظامی و آواره کردن حدود یکصد هزار تن بر اساس آمار اداره امنیت ترکیه تا اول فرودین 1395 و سال نو خورشیدی. این ها نمونه های اعلام شده از رفتارهای نژادپرستانه مستقیم دولت ترکیه علیه کردهای این کشور است و اعمال غیر مستقیم این دولت در ضربه زدن به کردهای کشورهای همسایه به منظور تضعیف و محو توانایی و فرهنگ این قوم اصیل ایرانی حکایت مفصل و دردناک دیگری است.

حزب عدالت و توسعه اسلامی ترکیه که با وعده آشتی پا به صحنه سیاسی ترکیه گذاشت عدالت و توسعه ای برای استان های کردنشین به ارمغان نیاورد. خلافت عثمانی در آخرین سال های حیات خود با قتل عام یک و نیم میلیون از همتباران ارمنی ما در ارمنستان باختری الگویی از نسل کشی مردمان ایرانی تبار به حکومت ترکیه ارائه داد. دهه های پایانی خلافت عثمانی و سپس یک سده حکومت ترکیه دهه های بن بست و عقب نشینی ترک ها در منطقه اروپایی روملی بوده، از این رو غیبت یک حکومت ایران محور و حامی ایرانی تباران منطقه، باعث وسوسه شوونیست های ترکیه در تکرار پاکسازی نژادی مناطق جنوب شرقی این کشور و حتی شمال عراق و شمال شرق سوریه به سبک ارمنستان باختری شده است.

حزب پان ایرانیست ضمن محکوم کردن سیاست ضد انسانی دولت ترکیه، چونان گذشته خواهان حفظ و احقاق حقوق کردها و دیگر اقوام ساکن ترکیه از سوی دولت این کشور و ایفای نقش فعال و پیگیر دیپلماسی جمهوری اسلامی در این رابطه است تا از گسترش بیشتر ستم و کشتار در کردستان ترکیه جلوگیری شود.

پاینده ایران

حزب پان ایرانیست