 به نام خداوند جان و خرد
جناب آقای دکتر لاریجانی، ریاست مجلس شورای اسلامی
با سلام
چنانکه آگاه هستید اخیراً برخی از نمایندگان مجلس با طرح موضوعات قومگرایانه و ادبیات نامأنوس سبب ایجاد امواج قومگرایی در برخی از مناطق کشور شده اند. بکارگیری واژگان ملّت ترک و کوبیدن بر طبل ترک گرایی از سوی برخی نمایندگان که بر خلاف شئونات همبستگی ملّی در کشورمان و در جهت جلب نظر وابستگان جریان منحوس پان ترکیسم بوده است، نه تنها متوقف نشده بلکه در کمال ناباوری شاهدیم که واژگان آذری و آذربایجان به عنوان بخشی ماندگار از هویت ایرانی مردم شمال غرب کشورمان از ادبیات ایشان حذف گردیده و جای خویش را به تأکید بر هویت ترکی، همسان با سیاست دولت های باکو و آنکارا داده است. اکنون کار به جایی رسیده است که نامبردگان خواهان تشکیل فراکسیون مناطق ترک نشین در مجلس شده اند!
این طرح دهشتناک قطعاً مسبب ایجاد تنش های قومی شدید و ویرانگر بر سر تعیین حدود سرزمینی مورد ادعای ایشان در آینده خواهد شد و مسلماً همان هدفی است که طراحان سیاست های تجزیه طلبانه در واشنگتن، لندن، تل آویو و دیگر دشمنان یکپارچگی ایران دنبال می کنند.
با توجه به اختلاط قومی، زبانی و مذهبی بیش از نیمی از جمعیت کشور در شهرها و استان های کشورمان، می توان چنین طرحی را پیش زمینه یک برنامه خونبار در آینده خواند و محتمل است که دیگر اقوام ایرانی نیز در پاسخ به مدعای مطروحه از سوی نمایندگان مذکور وارد عمل شوند و ضمن تقاضا برای تشکیل فراکسیون های مشابه قومی، ادعاهای متعارض بر سرزمین یکپارچه ایران را در مناطق مختلط پیش آورند که مسلماً تصویری سیاه را پیش چشم هر ایرانی دلسوز می گشاید.
نکته نگران کننده، بکارگیری عبارت پان ترکیستی و تجزیه طلبانه "مناطق ترک نشین" است که هرگز و در هیچ زمانی در جغرافیای فلات ایران پیشینه و محلی از اعراب نداشته و همانند نامگذاری کمال آتاتورک به جای کشور عثمانی و سرزمین آناتولی است. این عبارت تکان دهنده در راستای سیاست الحاق گرایانه باکو و آنکارا و در راستای شکل دهی به واحد مجزای قومی - زبانی در جغرافیای ایران است که نتیجه فاجعه بارش از اکنون پیداست. آیا کسی در پارلمان کشور نیست که متوجه عواقب چنین سیاست فاجعه باری باشد؟ آیا کسی نیست که حدس زند که دامن زدن به سیاست قومی و ایجاد چنین فراکسیونی، دومینوی تشکیل فراکسیون های قومی دیگر را پیش می آورد و پارلمان ایران یکپارچه را به واپسگرایی قومی و قبیله ای کشانده و کاریکاتوری از لویه جرگه افغانستان را بر جای می گذارد؟ آیا چنین فراکسیون مضحکی حرکت در خلاف جهت تاریخ و دامن زدن به واپس گرایی قومی و قبیله ای نیست؟
جنابعالی اخیراً و به درستی بر مخالفت با سیاست های قبیله گرا تأکید کردید. اکنون مسئله آشکار اینجاست که با کدامین توجیه عقلانی می توان تشکیل فراکسیون قومی را پذیرفت؟ نکته مهم دیگر در این مورد، همزمانی طرح چنین مباحثی با رویدادهای شگرف و تلخ دیگر است. طی چند روز گذشته دولت اعلام نمود که بر اساس اصل پانزدهم قانون اساسی اقدام به ایجاد رشته زبان و ادبیات ترکی آذربایجانی کرده است، لیکن سرفصل های اعلامی از سوی وزارت علوم کمترین پیوندی با فولکلور و ادبیات پر بار گذشته آذربایجان ما و شعرای نام آور آن خطه اعم از پارسی و آذری ندارد و عموماً آثار پان تورانیستی مربوط به کشورهای آسیای مرکزی و ترکیه بوده و بدتر از آن، حتی کتب نویسندگان وابسته به جریانات ایرانستیزِ فرقه دموکرات، حزب توده، و پناهندگان به حزب متجاوز بعث عراق در ردیف منابع درسی این رشته اعلام شده است! چنین فرایند خطرناکی در تنظیم سرفصل ها هرگز نمی تواند اتفاقی و یکباره باشد. ابهام موجود اینجاست که کمیسیون آموزش مجلس چه می کند و چرا تحرکات مشکوک وزارت علوم را به حال خویش رها کرده است؟
شوربختانه دولت یازدهم علاوه بر پرداخت یارانه به برخی از نشریات نفرت پراکن محلی، دست عناصر وابسته به جریان تجزیه طلب را برای فعالیت آزادانه در ورزشگاه ها، اماکن عمومی، رفت و آمد به استانداری ها و و ادارات دولتی در برخی مناطق کشور باز گذاشته و نهادهای امنیتی نیز تنها به نظاره رویدادهای تلخ یاد شده و کارکرد گروه های نفرت پراکن در فضای مجازی مشغول هستند. انتظار حداقلی از نمایندگان مجلس اینجاست که تحرکات اخیر را مهار کنند، نه آنکه خود نیز نمک بر زخم ملّت ایران بپاشند. شایان ذکر است این طرح ها پیش از این به وسیله اشخاص ایرانستیزی همچون رالف پیترز، ادوارد لوئیس، و دانا روهراباکر مطرح شده اند. در اینجا نیاز است که به طرح پیشنهادی سناتور روهراباکر آمریکایی برای تجزیه آذربایجان از ایران اشاره نماییم که چند سال پیش به وزارت خارجه ایالات متحده فرستاده شد و گروهی از سیاستگزاران مکّار غربی و اسرائیلی را برای تمهید شرایط برنامه یاد شده به همکاری با لایه های امنیتی دول آنکارا و باکو کشانده تا به گونه ای نرم و تدریجی، توطئه اخیر را به آذربایجان عزیز ما تزریق نمایند. در چنین شرایطی هوشیاری، ایستادگی و طراحی سیاست متقابل علیه طرح های پان ترکیستی و تجزیه طلبانه شرط خردورزی است.
امید است در شرایطی که دولت یازدهم و برخی از نهادهای دیگر آگاهانه یا ناآگاهانه به پایگاه اجرای طرح های خطرناک تبدیل شده اند، مجلسی که خویش را عصاره ملّت می خواند اسیر توطئه های اینچنینی نگردد. نباید فراموش کرد که هرگونه حرکت نهادهای حاکمیّت به سوی واگرایی امری نابخشودنی است و ملّت ایران و میهن پرستان در برابر آن سکوت نخواهند کرد و روزهای تلخ کنونی را هرگز از یاد نخواهند برد.
پاینده ایران
حزب پان ایرانیست
|
