قراباغ
رسول رازی
۱۲ مهر ۹۹

پاینده ایران 

 قراباغ

 
جنگ دوباره بین ارمنستان و جمهوری آذربایجان بر سر قراباغ آغازی نامیمون در میانه مشکلات خاورمیانه از یک‌سو و کشورمان ایران از سوی دیگر است. گروه‌های افراطی و پلید داعشی نیز با همکاری نوعثمانی‌ها تا مرزهای ایران آورده شده‌اند و هر روز خمپاره‌های پرتابی در درون مرز‌های کشورمان فرود می‌آیند. مثلث افراطی‌های اسرائیل/ترکیه/باکو قصد دارند ناآرامی در مرزهای ایران به وجود آورند و در شرایط بحرانی داخلی کشورمان بحران دیگری درست کنند. استقرار گروه‌های افراطی اسلامی در مرزهای ایران خطری جدی برای ما محسوب می‌شود. خطری که میلیاردها دلار از سوی حاکمان دینی کشور در سال‌های گذشته برای رفع آن و جلوگیری از نزدیک شدن داعشی ها به مرزهای ایران هزینه شد. خطری که هم اکنون به هزینه باکو و همدستان منافق وی در مرزهای ایران پدیدار گشته است.
پیش از این و در پایان جنگ خانمانسوز جمهوری آذربایجان و ارمنستان بر سر قراباغ در سال‌های دهه هفتاد تکلیف قراباغ و طرفین متخاصم بر مبنای چهار قطعنامه سازمان ملل روشن شده‌است. جنگی که از هر دو طرف  تلفات سنگین بر جای گذاشت. در این جنگ بیش از سی و پنج هزار نفر از طرفین کشته و بیش از هشتصد هزار نفر آواره شدند. 
اکنون که بنا به تحریکات صورت گرفته از سوی کشورهایی که دشمنی آنان با کشور ما ثابت شده، بار دیگر آتش جنگ برافروخته شده است. این جنگ بیشتر ایران را هدف قرار داده است تا قراباغ را. ائمه جمعه چهار شهر آذربایجان که نمایندگان بلافصل رهبر در این شهرها هستند طی بیانیه‌ای، به مانند همیشه، مبتکر تبلیغ سیاست خارجی دولت اسلامی شده‌اند و با نصب پوسترهایی بزرگ مردم را در چهار شهر برای راهپیمایی و حمایت از دولت باکو به خیابان‌ها کشانده‌اند، بدون این‌که وزارت خارجه یا وزارت کشور مانع آنان بشوند. در تبریز در برابر استاندار و فرمانده نیروی انتظامی برخی عناصر هوادار پان‌ترک‌ها در خیابان ها تظاهرات کرده‌اند و به اصطلاح فارس‌ها، کردها و ارمنی‌ها را دشمن ترک‌ها خطاب کرده‌اند!
این چگونه است که به بهانه جنگ بین دو کشور همسایه، شعارهای ضد ملی از سوی عوامل دست‌نشانده دولت نوعثمانی و دولت باکو در خیابان های شهرهای ایرانی فراز می‌شود و بیانیه‌های نمایندگان ولی فقیه بر آتش جنگ میدمد؟ آیا بجز این است که بی توجهی های صورت‌گرفته دولت در سال‌های گذشته نسبت به تظاهرات دست‌نشاندگان در شهرهای آذربایجان و یا در ورزشگاه‌ها و برخورد نکردن با مقامات نظامی و دولتی در آذربایجان که از چنین حرکت‌های مشمئز کننده حمایت کرده‌اند (و می‌کنند) نطفه‌های چرکینی به وجود ‌آمده‌ است که اکنون سر باز می‌کند و به بهانه حمایت از یک طرف جنگ در درون کشور نفرت‌پراکنی می‌کند و ولی فقیه نیز از دست‌اندازی نمایندگان خود در سیاست خارجی در سکوت کامل به سر می‌برد؟
هم ارمنستان و هم آران (جمهوری آذربایجان) هر دو از سرزمین‌های تمدن تاریخی ایران بزرگ به حساب می‌آیند و لذا در این شرایط بحرانی که آنان به جنگ کشانده شده‌اند لازم است دولت ایران هر دو را به آرامش دعوت و بین آنان صلح برقرار کند. صلحی که ضامن امنیت مرزهای مشترک کشورمان با دو کشور متخاصم نیز خواهد بود.
 
 
    
 
صفحه اصلی  بازگشت
 
تاریخ آخرین بروزرسانی : سه شنبه 15 اسفند 1402