|
به نام خداوند جان و خرد
پاینده ایران
هموطن، نفوذ عوامل مزدور امپریالیسم به درون مرزهای کشور و با ادعای دفاع از حقوق هم میهنان کرد ما،حتی اگر کسانی از میان ایرانیان کرد نیز در میان آن جانیان تروریست باشند، ربطی به کردها ندارد و هرگز نمی توانند با هیچ توجیهی خود را برآمده از میان کردها قلمداد نمایند؛ تا چه رسد که ادعای دفاع از حقوق کردها را داشته باشند.
کردها در میهن تاریخی خود – ایران – مشکلی غیر از دیگر ایرانیان ندارند و به مانند همه اقوام ایرانی مالکیت مشاع همه سرزمینهای ایرانی نشین را دارند و در همه تاریخ به عنوان بخشی از ملت بزرگ ایران در اداره جامعه بزرگ ایران نقش اساسی داشته اند. کردها فرزندان مادها و یکی از ستونهای مهم شاهنشاهی هخامنشی، اشکانی و ساسانی در دوران پرشکوه پیش از اسلام بودند. در درازای 1400 ساله بعد از هجوم اعراب، اگرچه معمولاً گروههای ترک زبان حاکم بوده اند، ولی همواره کردها را در کنار خود داشته اند. از جمله در دوران آق قویونلوها و صفویان و حضور عناصر کرد در دولتهای ملی دیالمه، سالاریان و ... چشمگیر بوده است.
بسیاری از ایلات بزرگ شاهسون که امروز به زیان آذری سخن می گویند، ریشه های واضح و روشنی در طوایف کرد دارند. کردها در میهن خود نیاز به مدافعان قلابی از جمله پژاک و ... ندراند که به بهانه های مسخره ای از جمله حفاظت از لباس، رقص و زبان کردی به دنبال تجزیه کردها از دیگر ایرانیان اند.
اگر کسانی می خواهند از حقوق حقه و واقعی کردها دفاع کنند باید در عراق، سوریه و ترکیه که ایرانیان کرد به اسارت بیگانه درآمده اند و مرتب کشتار می شوند، به این مهم بپردازند و زمینه را برای بازگشت همه سرزمینهای کردنشین به آغوش هموطنان تاریخی و فرهنگی خویش – یعنی ایرانیان – آماده سازند؛ وگرنه جنگیدن با دولت مرکزی ایران کنونی و کشتار برادران و خواهران خود به عنوان دفاع از حقوق کردها بسیار تلخ و دردناک است و از نظر اندیشه ای بسیار مضحک، غیرواقعی و تخیلی است و نشان از مزدوری بیگانه و دشمنی با کردهاست.
حزب پان ایرانیست همواره مدافع حقوق همه اقوام ایرانی به ویژه بخشهایی از ایرانیان کرد که در کشورهای پوشالی و غیر تاریخی ترکیه، عراق و سوریه به اسارت بیگانگان خون آشام درآمده اند، بوده و خواهد بود، فلذا هرگز و با هیچ توجیهی چنگ کشیدن به صورت دیگر ایرانیان را در مسیر دفاع از حقوق اقوام ایرانی ندانسته و چنین اقدامات جنایتکارانه ای را مزدوری بیگانه شمرده و مردمان کرد را پاک و مبرا از چنین اتهامی می شناسد و سرکوب آن جنایتکاران مزدور را کاملاً در مسیر خواست همه کردها برای زندگی آزاد و شرافتمندانه در کنار سایر ایرانیان می داند.
شگفتا که جانیان و مزدوران به آن حد از گستاخی و ادعا رسیده اند که بجای بازگشت به آغوش سایر هم میهنان خویش و اظهار ندامت و شرمندگی از گذشته ننگین خود و بر زمین گذاشتن سلاح، پیشنهاد آتش بس به نیروهای سپاه می دهند. مگر شما موجودیتی به رسمیت شناخته و محق هستید که از آتش بس سخن می گویید؟
در برابر حکومت مرکزی ایران، مزدوران و تجزیه طلبان و دشمنان مردم کرد و ملت بزرگ ایران فقط یک راه دارند و آن تسلیم بلاشرط و توبه از گذشته ننگین خویش است که خیانت به ایران و ایرانی است.
پاینده ایران
شورایعالی رهبری حزب پان ایرانیست
17 شهریور ماه 1390 |
