|
به نام خداوند جان و خرد
پاينده ايران
چراغ فروزانی از خانه عاشقان ایران خاموش شد.
اندوه جدایی از وطن را بیش از سی سال تجربه کرده بود واز داغ بی مهری ها رهایی نیافته بود که بر سفره ماتم یار دلبندش نشست و همسرش را تا خانه ابدی بدرقه کرد . در فراغ اوبود که آوازه پرواز رهبرش ، دوست همگام و هم رزمش «پندار» را شنید و قالب تهی کرد و دیگر از بستر هجران ب ر نخاست تا بالاخره او نیز پر گشود و غربت سرزمین بیگانه را رها کرد و به جاودانه ها پیوست ... دکتر اسماعیل فریور از نخستین یاران نهضت و یار همراه و همدل سرور محسن پزشکپور نخستین سرباز جان بر کف اندیشه اهورایی پان ایرانیسم خاموش شد و دور از میهن دعوت حق را پذیرفت.
خبر سخت و تکان دهنده بود، یکی دیگر از عاشقان ایران و رهروان راه پندار انبوه میهن پرستان را ترک گفت و به رهبرش پیوست. فریور از دانشگاه تا مجلس شورای ملی و از درون مرز تا برون از مرز در صف اول مبارزات حزب پان ایرانیست قرار داشت و مردانه دست از بیعت با پندار بر نداشت. دکتر اسماعیل فریور از آغاز تا بهنگام مرگ نه فریب وسوسه های حاکمان زمان را خورد و نه به وعده های چرب و شیرینی که تنی چند از یاران پیشگام نهضت و حزب اسیرش شدند اعتنایی کرد و نه سر ناسازگاری با رهبر فنا درآرمان حزبش سرور محسن پزشکپور برداشت ... بی ادعا و بی منت و به دور از خود خواهی و خود بزرگ بینی که بلای نهضتها و احزاب سیاسی است، دل در راه ایران داشت و در همه سالهای عمر پر افتخارش از مسیر حزب منحرف نگردید و در راه عظمت و سربلندی ایران عزیز زیر درفش حزب پان ایرانیست به رزم بی امانش ادامه داد.
دکتر اسماعیل فریور که در دوره بیست و دوم مجلس شوری ملی از سوی مردم رضائیه (ارومیه) انتخاب شده بود دریکی از حساسترین ادوار سیاسی ایران در کنار محسن پزشکپور و دکتر عاملی به استیضاح دولت هویدا مبادرت ورزید و بر خلاف دیگران که در این لحظات خطیر خریداری شدند و از صف مبارزه برای استقلال و حفظ تمامیت ارضی خارج گردیدند، رنج بی محبتی دولتیان را به جان خرید و نه در آن روز و نه در روزهای سخت و ناگوار پس از انقلاب ، در سنگر خود استوار و آشتی ناپذیر باقی ماند. به او هم وعده تسهیلات برای تشکیل حزب و دار و دسته دادند ... به او هم پیشنهاد پرداخت پاداشهایی برای انجام برخی پروژه های نان و آبدار دادند... به او نیز وعده های دلفریب برای دور شدن از پندار را پیشنهاد کردند ... ولی چون از تبار و خاندانی اصیل بود و مهر ایران او را سیراب کرده بود، به پلشتی تن نداد و از سنگر نگریخت و به دره خود خواهی و خود محوریهای بیمار گونه در نغلطید.
حزب پان ایرانیست با اندوه فراوان در گذشت این سرباز شایسته و میهن پرست را به همه دلسوختگان ایران و پیروان مکتب پان ایرانیسم و آزادگان نشسته در پایگاه سیاوش و اندامان حزب پان ایرانیست در سراسر عالم و بویژه به بازماندگان و خاندان فریور دل آرامی گفته و آرزو میکنیم ، ما شاگردان نهضت، راه دکتر فریور را با استقامت و پایداری ادامه دهیم تا به ایرانی آباد و آزاد و نیرومند دست یابیم که این، همه آمال و آرزوی زنده یاد سرور دکترفریور برای دست یابی به این هدف والا و ارزشمند بود.
یادش گرامی و راهش پر رهرو باد
شورایعالی رهبری حزب پان ایرانیست
تهران 10 مهر ماه 1390
|
