نامه ی رهبر حزب به دبیرکل سازمان ملل پیرامون
25 اسفند 1363

پاینده ایران
حزب پان ایرانیست


جناب آقای دبیر کل سازمان ملل متحد
پس از چهل ماه تحمل ملت ایران برابر یورش های هوایی و موشکی حکومت بغداد بر مناطق مسکونی و غیر نظامی ایران ، به ناچار نیروهای مسلح ایران به منظور هشدار دادن به حکومت بغداد مبنی برخورداری از هجوم هوایی و موشکی بر مناطق مسکونی و غیر نظامی ، با اعلام مکرر برای آگاهی اهالی شهرهای مندلی ، خانقین و بصره ، دست به انجام عملیاتی در مناطق مزبور زد .
اکنون ضرور میدانم به عنوان یک ایرانی ، مراتب آورده شده در زیر را به آگاهی شما و رئیس شورای امنیت سازمان ملل متحد برسانم :
1 ـ رژیم حاکم بر بغداد با سو استفاده از مبارزات ملت ایران علیه رژیم استبداد سیاه حاکم بر ایران ، در بامداد 22 سپتامبر 1980 به قصد تصرف و تجزیه بخش هایی از ایران ، تجاوز همه ـ جانبه ی خود را بر مرزهای آبی و خاکی میهن ما آغاز نمود . رژیم حاکم بر عراق ، با طرح هدف جنگی « آزاد سازی مناطقی شرقی میهن امت عربی » ! و با شعار « قادسیه دوم » ؟! آشکارا مقاصد تجاوز آمیز و تجزیه خود را علیه ملت و سرزمین ایران ، آشکار نمود .
2 ـ نیروهای متجاوز عراق طی ماههای متمادی اشغال شهرها و مناطق عمده ای از ایران ، برخلاف همه ی اصول موضوعه و متعارف بین المللی به اجرای « سیاست سرزمین سوخته » در مناطق مزبور مبادرت نمود .
3 ـ ملت ایران که از سویی در مبارزه ای وسیع علیه ستمکاریهای رژیم استبداد سیاه می باشد ، از ضرورت مقابله با یورش خارجی غافل نشد . در نتیجه تمامی مردم ایران برای مقابله با یورش نظامی حکومت بغداد و حامیان آن ، هم آهنگ شدند . به سبب چنین هم آهنگی ملی و همگانی بود که ملت ایران توانست با تحمل خسارات جانی و مالی بسیار ، نیروهای متجاوز را از عمده ترین بخش های اشغالی میهن خود ، اخراج نماید .
4 ـ رژیم متجاوز حاکم بر عراق ، در مورد مناطق اشغالی ایران به اجرای « سیاست زمین سوخته » مبادرت نمود و هم چنین مناطق غیر نظامی و مسکونی بسیاری را مورد یورش هوایی و موشکی قرار داد و حتی از سلاح های شیمیایی نیز استفاده نمود .
5 ـ حزب پان ایرانیست که با بیش از چهل سال سابقه ی مبارزات ملی و سیاسی در مسیر استقرار « حاکمیت ملی » و دفاع از « موجودیت ملت ایران » ، با رژیم استبداد در مبارزه ای پیگیر میباشد ، فریاد داد خواهی ملت ایران را نسبت به هجوم دولت عراق بر مناطق مسکونی و غیر نظامی به آگاهی مقام دبیر کل سازمان ملل متحد و شورای امنیت و دیگر مراجع بین المللی رسانید .
6 ـ نامه ی مورخ 14 سپتامبر 1981 به ریاست شورای امنیت سازمان ملل متحد . نامه ی 28 سپتامبر 1981 به دبیر کل وقت سازمان ملل متحد . نامه ی مورخ 25 اکتبر 1982 به دبیر کل سازمان ملل متحد و نامه های مورخ 25 آوریل 1983 و 11 اوت 1983 به آن جناب ، از جمله نامه های ارسالی از سوی حزب پان ایرانیست به مراجع ذیصلاح بین المللی می باشد .
7 ـ شایان توجه است که در پاسخ نامه ی یازدهم اوت 1983 که برای آن جناب ارسال گردید مدیر کل بخش شورای امنیت و کمیسیونهای سیاسی سازمان ملل متحد ، از سوی شما به ارسال نامه ی جوابیه مورخ 12 سپتامبر 1983 مبادرت نمود . در نامه ی جوابیه ی مزبور آمده است : « ..... میتوانید اطمینان داشته باشید که حسب موازین موجود درباره ی تعقیب نامه های افراد خصوصی و سازمانهای غیر دولتی ، نامه ی شما مورد توجه قرار خواهد گرفت و نمایندگان شورای امنیت این امکان را خواهند داشت که از مفاد نامه ی شما مطلع شوند .... »
8 ـ به پیوست نامه ی جوابیه ی مزبور ، نسخه ای نیز ازگزارش هیئت ویژه ای که از سوی سازمان ملل متحد برای بازدید از مناطق آسیب دیده ی غیر نظامی ایران و عراق اعزام شده بود، ارسال گردید ( گزارش مورخ 20 ژوئن 1983 ) .
بی گمان توجه نموده اید که گزارش مزبور حاکی از ارتکاب « جنایت های جنگی » از سوی حکومت عراق نسبت به مناطق اشغال شده ی ایران و ساکنان آن میباشد .
9 ـ گذشته از ارتکاب جنایت های جنگی از سوی رژیم متجاوز بغداد بر مناطق اشغالی ایران ، رژیم بغداد به ارتــکاب « جنایت های جنگی » پیــاپی علیه مردم ایران و دیگر مناطق مسکونی ایران مبادرت نموده است. از جمله آنکه ، گذشته از حملات هوایی و گلوله باران کردن وسیله ی توپخانه ، تا کنون بیش از 115 مورد حمله ی موشکی بر مناطق مسکونی و غیر نظامی شهرهای ایران ، انجام داده که غالب این حملات بر مراکز عمومی هنگام حضور در این مراکز بوده است . در این حملات حدود 40 مدرسه ، 20 بیمارستان ، 40 مسجد و چندین میدان عمومی و بازار ، تا کنون ویران شده است .
10 ـ گذشته از تلفات و صدمات ناشی از هجوم حکومت عراق بر ایران ، ملت ایران به سبب هجوم های هوایی و موشکی حکومت عراق بر مناطق مسکونی و غیر نظامی ایران ، تا کنون حدود 5000 تن کشته شده اند و نزدیک به 30 هزارتن از مردم میهن ما بدین سبب مجروح و مصدوم و معلول شده اند و بیش از 300 هزار تن آواره گردیده اند .
شگفتا که مراجع بین المللی برابر چنین اقداماتی که طبق اصول و موازین قوانین و عرف بین المللی « جنایت های جنگی » محسوب می گردد ، سکوت اختیار نموده اند .
11 ـ تاکید بر این نکته ضرورت دارد که از نظر ملت ایران و ارتش ایران ، هرگز میان مردمی که در محدوده ی مرزهای « ایران کنونی » و مردمی که در قلمرو « حکومت عراق » زندگی می کنند ، هیچ گونه اختلاف و وجه تمایز نیست . مردم این دو بخش ـ به مانند مردم بخش های بسیار دیگری از این منطقه ـ با یکدیگر پیوندهای هزارها ساله ی تاریخی ، قومی ، فرهنگی و مذهبی دارند .
اعتقاد جازم ارتش ایران و هر فرد ایرانی در این است که ما مردم بخش های این مناطق ، از یکدیگر جدا نیستیم و با یکدیگر پیوند ناگسستنی داریم .
12 ـ بدین سبب و هم به سبب برخورداری ارتش و مردم ایران از فرهنگی انسانی و والا ، ملت ایران بیش از چهل ماه است که اعمال چنین جنایت های جنگی را از سوی حکومت متجاوز عراق تحمل نمود . این تحمل و بردباری بی گمان در تاریخ جنگ های میان دولت ها بی سابقه است .
13 ـ متاسفانه در طی این مدت ، با آنکه وفق اصول منشور ملل متحد و دیگر مقررات بین المللی به تقاضای هر یک از اعضای شورای امنیت امکان صدور قطعنامه و اتخاذ تصمیم برای ممانعت از یــورش و تجاوز بر مناطق مسکونی و غـیر نظامی ممکن بود و هست ، هرگز چنین تصمیمی اتخاذ نگردید .
14 ـ حکومت بغداد در روزهای اخیر کرارا حملات هوایی و موشکی خود را بر مناطق غیر نظامی و مسکونی ایران ادامه داد .
15 ـ در روزهای اخیر حکومت بغداد صریحا اعلام نمود که دست کم 11 شهر ایران را مورد یورش هوایی و موشکی قرار خواهد داد . در واقع حکومت بغداد در پناه نوعی حمایت های آشکار و نا آشکار منطقه ای و بین المللی ، به قتل عام مردم ایران مبادرت نموده است .
16 ـ نیروهای مسلح ایران ، پس از چهل ماه صبر و بردباری و به دنبال حمله ی اخیر موشکی عراق به شهر دزفول ، برای هشدار به حکومت عراق مبنی برخورداری از ادامه ی حملات هوایی و موشکی بر مناطق مسکونی و غیر نظامی ، با اعلام مکرر به مردم شهرهای بصره ، خانقین و مندلی ، اقدام به عملیاتی در این مناطق نمود .
17 ـ بی گمان ارتش ایران و هیچ ایران و هیچ ایرانی راضی نیست که حتی یک خانه ی مردم آن سوی مرز درهم کوبیده شود و مردمی که با ما چنین پیوندهای دیرین هزارها ساله دارند ، مورد آسیب قرار گیرند .
18 ـ پیشنهاد ما این است که سریعا شورای امنیت و دیگر ارگانهای سازمان ملل متحد ، وفق قوانین بین المللی ، اینگونه هجوم و یورش بر مناطق مسکونی و غیر نظامی قلمرو دولتهای متخاصم را محکوم نمایند و متخلفین را خواه رژیم حاکم بر عراق باشد و یا رژیم جمهوری اسلامی ، مورد مواخذه و محکومیت قرار دهد .


جناب آقای دبیرکل
گذشته از آنکه این نامه برای رئیس شورای امنیت سازمان ملل متحد فرستاده می شود، خواهشمندم شما نیز ترتیب ارسال این نامه را برای اعضای شورای امنیت و دیگر مقامات و مراجع بین المللی فراهم سازید . لطفا از اقداماتی که در این مورد معمول خواهید داشت، ما را نیز آگاه نمائید .
قبلا از توجهات شما سپاسگزارم .


پاریس ـ 14 فوریه 1984
رهبر حزب پان ایرانیست محسن پزشکپور 25/12/1363
پاینده ایران


 
فرستادن دیدگاه
نام :
ایمیل :
دیدگاه :
 
دیدگاه کاربران :
تاکنون هیچ نظری برای این مطلب ثبت نشده است !
    
 
صفحه اصلی  بازگشت
 
تاریخ آخرین بروزرسانی : سه شنبه 15 اسفند 1402