یک تشکل خلق الساعه دیگر از سوی جریان نفرت قومی و آذربایجان ستیز تشکیل شد. به گزارش وب سایت خبری - تحلیلی آذری ها عده ای قُدمای تجزیه طلب که سال ها تجربه همکاری با سرویس های امنیتی باکو و ترکیه را دارند با گردهمایی در دانمارک اعلام خودمختاری کردند! این عده که در دهه هفتاد خورشیدی تا به امروز ده ها تشکیلات سیاسی را سامان داده اند و همچنان بر سر منزل اول ایستاده اند سعی دارند یک بار دیگر شانس خود را در دانمارک بیازمایند.

به گزارش آذری ها سال پیش احمد یوسفی سادات ملقب به اوبالی پس از ناامیدی از باند موسوم به "داک" اقدام به تشکیل یک باند دیگر به نام "گاماج" نمود که این برنامه نیز شکست خورد و سفرهای مکرر اوبالی به باکو،ترکیه و اروپا نیز دردی را دوا نکرد.

این بار جریان ورشکسته قومگرا ضمن اقدامی مضحک باندی جدید به اسم پارلمان آذربایجان به اصطلاح جنوبی در تبعید را راه اندازی کرد و ضمن یک اعلامیه آن هم به زبان فارسی (نه ترکی) و یک نامه به روزنامه اپوزیسیون در باکو (مساوات) اعلام موجودیت کرد.

نکته جالب در خصوص چنین تشکل هایی تغییر نام های مکرر بدون تغییر کادر و مشی سیاسی است. به گزارش آذری ها تقریبا همه اعضای باند جدید موسوم به پارلمان آذربایجان در تبعید - دانمارک پیش از این نیز تجربه کار مشترک تشکیلاتی با یکدیگر در باندهای مشابه مانند، باب (آذربایجان واحد، باکو 1374)، شورای ملی یا میللی شورا (ترکیه، 1377)، داک (امریکا، 1997)، پارلمان آذربایجان جنوبی (منشعب از داک ، 1378) را داشته اند.

•    اعضای پارلمان خودخوانده چه کسانی هستند؟

اعضای این پارلمان خود خوانده که در اتاقی واقع در کپنهاک اقدام به عکس گرفتن و انتشار بیانیه کرده اند چنین ذکر شده است: احمدی اوبالی، محمد مشتاق، محمودعلی چهرگانی، عبدالله امیر هاشمی جوانشیر، الدار قاراداغلی، فریدون پرویز نیا،نورالدین غروی، صمد فرتاش، ستار سئوگین.

همانطور که گفته شده اعضای مزبور پیش از این نیز از دهه هفتاد تجربه های متعددی در همکاری سیاسی با یکدیگر داشته اند.

فریدون پرویزنیا در سال 1374 به همراه حسن احسنگر، اژدر تقی زاده و بیوک رسولوند باند "باب" یا آذربایجان واحد را تحت حمایت ایلچی بیک ایجاد کردند. این باند با چهرگانی در تبریز ارتباط داشته و از وی انتظار داشتند تا شعبه ای از آن را در تبریز راه اندازی نماید.

در سال 1377 یک تشکل سیاسی از طرف میت ترکیه برای مقابله ایران که تصور می شد از پ.ک.ک حمایت می کند راه اندازی شد تا به عنوان اهرم فشار سیاسی از آن استفاده شود. این تشکل که "میللی شورا" نام داشت در روز اول مهر 1377 در استانبول (دفتر کار رشید شاش) و با مدیریت جلسه بیوک رسولوند برگزار شد. در این جلسه "فریدون پرویز نیا" (آراز) و "نورالدین غروی" (آذر) از آلمان شرکت داشتند.  غروی در آلمان آنادیل یا زبان مادری را منتشر می کرد.

محمد مشتاق عامل میت که پیش از انقلاب در ترکیه ساکن شده و در تا مدتی قبل سردبیر بخش فارسی تی.آر.تی بود در دومین نشست این باند در آبان 1378 وارد گروه شد.

کنگره اول "داک" (کنگره به اصطلاح آذربایجانی های جهان) در 1997 در لس آنجلس تشکیل شد و یک بار دیگر افرادی مانند نورالدین غروی، فریدون پرویزنیا، علیرضا اردبیلی و... در کنار هم قرار گرفتند.

کنگره اول "داک" اهداف متضادی داشت اما در دوره های بعد یکدست تر شد و کاملا شکل قومی به خود گرفت. در کنگره دوم احمد اوبالی و محمد مشتاق نیز به این جمع اضافه شدند. حضور مشتاق در این جمع به معنی مشارکت میت در فعالیت های داک بود.

اگر کمی دقیق تر شویم خواهیم دید که محمد مشتاق تقریبا در همه تشکل های "پان ترکی" حضور داشت و از عضویت در هیچ تشکلی غفلت نمی کرد. جالب تر از همه عضویت وی در تشکیل های متضاد و پذیرش اعضا است که خود نشانگر نقش واسطه ای مشتاق (میت ترکیه) در این گروه ها بود. برای مثال مشتاق در باند منشعب از "داک" یعنی پارلمان آذربایجان به اصطلاح جنوبی GAP است که در 1378 تشکیل شد. در این باند جدید علاوه بر مشتاق نظمی افشار و علیرضا اصغرزاده نیز حضور داشتند. نظمی افشار سرکردگی این باند را بر عهده داشت که به دلیل توان مالی می توانست شبعه ای از آن را در باکو نیز دایر نماید. همچنین مشتاق از طرف ترکیه و سرویس میت این باند را حمایت مالی و ایدولوژیک می کرد.

این باند قصد داشت یک کمیته 15 نفره در داخل کشور دایر نماید و یکی از سردفتران دفتر اسناد رسمی (قوه قضائیه) نام محفوظ در ارتباط با آن ها قرار داشت و خود را در حقوقی آن معرفی می کرد.

این باند شعبه ای در سوئد نیز تاسیس که امیرهاشمی جوانشیر اداره آن را بر عهده داشت.

همانطور که مشاهده می شود، افراد تشکیل دهنده باند جدید موسوم به پارلمان به اصطلاح آذربایجان جنوبی در تبعید - دانمارک سال هاست کوشش های ضد ملی و مرتجعانه خود را به همین منوال یعنی تشکیل جلسه، انتخاب نام های پر هیجان و و شعارهای همیشگی ادامه می دهد و پس از اخذ بودجه از سرویس های مختلف مدتی به زندگی خود ادامه داده و مجددا پس از اتمام آن پول ها اقدام به تشکیل یک باند دیگر می کنند.

فعالیت سیاسی چنین گروه هایی در تاسیس سایت و کپی - پیست مطالب متعدد و علاقه به نوشتن آذربایجان با "ز" و ترک با "واو" غلیط خلاصه می شود.

افراد و چهره های مرتجع قومگرا که منفور و مورد تمسخر مردم کوچه و بازار تبریز و اردبیل اند با عکس گرفتن مقابل پرچم اجانب به وابستگی به سرویس های امنیتی افتخار می کنند و وطنخواهان آذری با دست خالی و بدون داشتن حامی و بودجه های آنچنانی به دفاع از آذربایجان و ایران ادامه می دهند.

این اولین بار نیست که تشکلی به اسم پارلمان آذربایجان در تبعید تشکیل می شود. مسلما آخرین بار نیز نخواهد بود. پیش از این بسیاری از این تشکیل ها که در این گزارش نیز آمده است تحت نام شورای ملی آذربایجان، پارلمان آذربایجان، کنگره آذربایجان و... تجربه شده است. ولی این باندها تا به امروز به جای نرسیده اند و پس از این نیز به جایی نخواهند رسید و ایران و آذربایجان همچنان پا برجا خواهد ماند.

خاستگاه: www.azariha.org