گزارش نقدگونه نسبت به مجله  "روز خوب" و تحلیل عجولانه و ناآگاهانه نسبت به حزب پان ایرانیست، نشان از تلاش های متعصبانه و ناآگانه یک جریان فکری در درون حاکمیت است که نمی خواهد و یا نمی تواند از چهارچوب گرایشات ذهنی محدود و مهجور به درآید و جهان را آنگونه که هست بشناسد و متاسفانه همچنان منافع و مصالح ملت ایران را با عینک تفکرات فرقه ای می نگرد، گویی تنها یک اندیشه است که باید حکومت کند و دیگران سهمی در حیات سیاسی ندارند. کاش صاحبان اینگونه تفکر در36  سال گذشته، کارنامه قابل قبولی به ملت ایران عرضه می کردند و از تنگ نظری ها و خود محوری ها و استبداد سیاسی دست بر می داشتند تا عمق فاجعه ای را که بر کشورمان تحمیل کرده اند مشاهده نموده و پند می گرفتند و پس از سوزاندن فرصت های بی مانند خود را داوطلبانه بازنشسته نموده و راه را برای دگراندیشانی که عاشق ایران و ایرانی هستند باز می کردند. 

 و اما جهت آگاهی و اصلاح ذهنیات این گروه لازم است به چند نکته اشاره گردد:

1-     حزب پان ایرانیست جلوه تشکیلاتی نهضت پان ایرانیسم و متکی بر ناسیونالیسم ملت ایران است که در مقابله با سیاست های استعماری بیگانگان و خیانت مزدوران داخلی پای به عرصه وجود نهاد. پان ایرانیسم مکتبی است که برای وحدت اقوام و تیره های ایرانی در ایران بزرگ و نیرومندی ملت ایران راهکارهای تاریخی ارائه می دهد و پیروان این مکتب آن را در قبل و بعد از انقلاب نیز به ثبت نرسانیده اند.

2-    حزب پان ایرانیست فارغ از هیاهوی سیاسی و بازی های سیاست بازان، راه سربلندی ایران را می پیماید و از هیچ قدرت خارجی دستور نگرفته و نمی گیرد و برخلاف نظر نویسنده "عصر سیاست" از شبکه های هدایت شده غربی نیز حمایت نمی گردد. لازم به یادآوری است که این شبکه ها مامن و پناهگاه رانده شدگان از حکومت اسلامی و فرزندان بریده ازانقلاب می باشد، نه عاشقان ایران.

3-    حزب پان ایرانیست هرگز همسو و همراه با اصلاح طلبان نبوده و آنان را فرصت طلبان دایره قدرت می داند که از بدنه هیات حاکمه دینی جدا نیستند و در مصائب و مشکلات جامعه ایران سهیم و شریکند.

4-    ملاقات هایی که رهبران حزب با مقامات ذی نفوذ در نظام گذشته و نظام اسلامی داشته اند به قصد جلوگیری از اشتباهات آنان بوده است که شوربختانه به  دلسوزی ها و ارائه طریق ها وقعی ننهادند و راهی را پیمودند که امروز ملت ایران تاوان سنگین آن را می پردازد.

5-    نویسنده "عصر سیاست" با دلواپسی از نفوذ حزب پان ایرانیست در مطبوعات یزد یاد می کند، در حالی که این نفوذ تنها در مطبوعات یزد نیست بلکه در قلوب هر ایرانی آزاده ای است که به سربلندی ایران و سعادت ملت ایران می اندیشد. پان ایرانیسم راهش را با عبور از موانع می پیماید و تنگ نظران چه بخواهند و چه نخواهند، رسیدن به قله های پیروزی اجتناب ناپذیر است.

6-    نویسنده اندیشه پان ایرانیسم را "نامناسب" ذکر کرده است. ای کاش سر از برف بیرون می آوردند و لحظه ای به تماشای دستاوردهای حکومت ربع قرنی خود می افکندند تا شاید واژه "نامناسب" را دریابند!

7-    حزب پان ایرانیست توسط یک هیات 7 نفری که منتخب کنگره می باشند اداره می گردد که در هر شرایطی به کوشش های خود ادامه می دهند و زندان و محدودیت های سیاسی نیز مانع ایفای رسالت تاریخی آنان نبوده و نخواهد بود.

منوچهر یزدی (سخنگو و عضو شورای عالی رهبری حزب پان ایرانیست)

نقد سایت "عصر سیاست" به دوهفته نامه "روز خوب":

در سایه غفلت مسئولین صورت گرفت

نفوذ حزب غیر قانونی «پان‌ایرانیست» در مطبوعات یزد

دوهفته نامه "روز خوب" در اقدامی قابل تأمل در شماره هفتم خود علنا به ارگان تبلیغی حزب غیر قانونی «پان ایرانیست» بدل می شود. این مطالب معنادار از سوی این دوهفته نامه در حالی صورت می‌گیرد که فعالیت این حزب در کشور غیر قانونی بوده و بسیاری از اعضای آن با اقدامات علیه امنیت ملی کشور در زندان به سرمی برند.

 به گزارش عصر سیاست در سایه بی تدبیری مسئولین در رها کردن فضای رسانه ای و مطبوعاتی استان یزد و نبود نظارت کافی در این حوزه برخی از سایت ها و مطبوعات یزد در راستای مشی معنادار خویش سعی کردند تا در این فضای مبهم به ترویج اندیشه های نامناسب برخی از وادادگان و عناصر معاند نظام بپردازند.

این بی تدبیری و وادادگی مسئولین امر در این حوزه در برخورد با رسانه ها و مطبوعات متخلف در مراحلی باعث شد تا مسئولین امنیتی استان وارد صحنه شده و به هنجارشکنان و متخلفان تذکرات جدی را بدهند اما متأسفانه با ادامه خواب معنادار مسئولین نظارت بر این حوزه این اقدامات غیر قانونی استمرار داشته است.

در ادامه به برسی سوابق این حزب می پردازیم:

فعالیت های حزب پان ایرانیست قبل از انقلاب

حزب پان ایرانیست بعد از تأسیس، مقاطع متفاوتی را پشت سر گذاشت و عملکرد دوگانه ای در پیش گرفت. در جریان ملی شدن صنعت نفت با نهضت ملی همکاری داشتند و در اجتماعاتی که تشکیل می دادند به حمایت از سیاست های مصدق می پرداختند که چندین بار باعث درگیری آن ها و حزب توده شد.

در جریان قیام مردمی 30 تیر 1331 به قدرت رسیدن مجدد مصدق با پشتیبانی مردم و سقوط کابینه احمد قوام، حزب پان ایرانیست هم حمایت خود را از دکترمصدق اعلام کرد و چند شب قبل از قیام، گروه هایی از حزب پان ایرانیست به همراه افراد دیگری از جبهه ملی در خیابان علیه دربار و شاه شعار می دادند. آن ها این طرفداری را به سبب آرمان وطن خواهانه مصدق ضروری و وظیفه خود می دانستند.

حزب پان ایرانیست پس از قیام 30 تیر 1331 به طور علنی جانب شاه را گرفت و اعضای این حزب در جریان وقایعی که به سقوط کابینه دکترمصدق انجامید، نقش آفرینی کردند. آنان با حمایت نیروهای طرفدار شاه به تجمع های طرفدار مصدق حمله ور می شدند و میتینگ های نهضت ملی توسط دار و دسته های جمعیت جوانمردان (چاقوکشان و فاحشه های تهران) و حزب پان ایرانیست به خاک و خون کشیده شد. بعد از کودتای 28 مرداد 1332 و سقوط دولت مصدق، حزب پان ایرانیست با انتشار روزنامه "خاک و خون" همکاری با رژیم کودتا را گسترش داد.

آن ها در حمایت از فعالیت های محمدرضا پهلوی برای انقلاب شاه و ملت یا انقلاب سفید، منشور سربلندی را منتشر کردند. این منشور در 39 ماده منتشر شد و بر تهییج احساسات ایرانیان تأکید داشت. همچنین در دهه1340 بسیاری از برنامه های شاهنشاهی و سیاست مستقل ملی و همچنین مبارزه با بردگی و استعمار که از طرف رژیم تبلیغ می شد، زمینه های همسو شدن عملکرد حزب را با برنامه های رژیم پهلوی فراهم کرد.

با ماجرای جدایی بحرین از ایران، حزب پان ایرانیست‌ وارد مرحله حساس و بحرانی شد. با وجود تمام همدلی که پان ایرانیست ها نسبت به عملکرد رژیم نشان می دادند، در جریانات منجر به جدایی بحرین از ایران به دنبال اقدامات طرح ریزی شده بریتانیا، حزب پان ایرانیست مخالفت و ایستادگی در برابر برنامه های رژیم را در پیش گرفت. پزشکپور برای خرده گیری از دولت طرحی را تسلیم نمود که باعث استیضاح دولت هویدا شد. این موضع گیری سبب افت فعالیت های حزب به دلیل قطع کمک ها و افزایش کنترل شد. در این زمان از هرگونه اجتماع و تظاهرات پان ایرانیست ها به دستور شهربانی جلوگیری می شد.

در دهه 1350، چند نفر از فعالین حزب پان ایرانیست به مجلس شورای ملی راه یافتند. بعد از تشکیل حزب رستاخیز، حزب پان ایرانیست در رستاخیز حل شد و در کابینه های شریف امامی و ازهاری، دکتر عاملی تهرانی به وزارت اطلاعات و آموزش و پرورش آن روزگار منصوب شد.

حزب پان ایرانیست و انقلاب اسلامی

با اوج گیری انقلاب، پان ایرانیست ها و به خصوص پزشکپور، در مجلس با ایراد سخنان تند نسبت به مهره های درجه دوم و سوم و طیف مخالف حاکمی که از سال 39 به این سو با آن ها بر سر نزدیکی به دربار در رقابت بودند در تطهیر شاه و خدمت به او گام های مؤثری برداشتند. آن ها در همین راستا ابتدا اقدامات مردم را توطئه بیگانگان برای ایجاد تفرقه میان ملت و نظام شاهنشاهی به شمار آوردند، و بعد که شعله های انقلاب بیش تر زبانه کشید، در پی جدایی از رستاخیز برآمدند و پزشکپور پیشنهاد تأسیس حزبی سراسری را در ایران داد که عملی نشد و سرانجام تصمیم گرفت مجددا حزب پان ایرانیسم را احیا کند.

در این ایام بین پان ایرانیست ها، به ویژه پزشکپور، و آیت الله شریعتمداری ارتباط تنگاتنگی برقرار بود و جلسات مشترک و موضع گیری‌های هماهنگی داشتند، از جمله مشترکات آن ها تکیه بر قانون اساسی بود. آن ها در ادامه با برخی از اعضای جبهه ملی، رؤسای اصناف و بازار و بعضی از شخصیت های دیگر جلسه تشکیل می دهند، وضع مملکت را خطرناک و ادامه آن روند را در آینده نزدیک موجب اضمحلال درونی مملکت و رژیم تشخیص می دهند و بالاتفاق نظر می دهند که حفظ سلطنت و قانون اساسی در حالت فعلی تنها راه نجات مملکت است.

با فرار شاه از ایران و ورود امام خمینی (ره) به ایران و شدت یافتن مبارزه مردم ایران علیه رژیم پهلوی، حزب پان ایرانیست نیز مانند دیگر گروه ها، خود را با حرکت مردم همسو نمود. این گروه ها می کوشیدند با نشان دادن همسویی خود با مردم و قیام آن، جهت حرکت مردم را شناسایی کرده و بر امواج انقلابی آنان سوار شوند تا هدایت کار را در دست خود بگیرند. به همین دلیل سعی کردند خود را به امام خمینی (ره) نزدیک کنند. در این زمان پزشکپور و 46 تن از نمایندگان استعفا کردند و ملاقات های بسیاری با امام انجام دادند و در این دیدارها، نظریات خود را درباره تشکیل دولت و مسائل جاری مملکت با امام در میان گذاشتند. آنان حتی با سایر گروه ها و جناح های سیاسی دیگر، مثل مظفر بقایی و احمد بنی احمد تظاهراتی را صورت دادند که مورد توجه هیچ یک از جناح های ملی و مذهبی قرار نگرفت.

سرانجام حزب پان ایرانیست

یکی از مسائل منتسب به پان ایرانیست ها، اتهام شرکت آنان در توطئه ضد جمهوری اسلامی است. پان ایرانیست ها در غائله چهاردهم اسفند 1359 با شرکت گروه های دیگر قصد کودتا و براندازی نظام جمهوری اسلامی را داشته اند که نقشه کودتا کشف می شود و طرحشان لو می رود و در نتیجه خیلی از مجریان آن دستگیر شدند و بعضی نیز به مجازات رسیدند. پس از این ماجرا و افشای آن محسن پزشکپور همراه تعداد دیگری، از طریق کردستان به ترکیه و از آنجا به فرانسه فرار کردند و به دنبال این فرار، فعالیت‌ حزب نیز عملا به خارج از کشور منتقل شد. تا اینکه در سال 1367 پزشکپور به ایران بازگشت. او موفق شد که بازماندگان قدیمی پان ایرانیست را دور خود جمع کند. او چند پایگاه حزبی نیز برای خود ایجاد کرده است و مدام جلساتی نیز با اعضای حزب برگزار می کرد.

اعضای حزب پان ایرانیست در اتفاقات پس از انتخابات 88 نیز همراه با جریان معاند دست به اقدام علیه امنیت ملی زده و تعدادی از آن ها به همین علت دستگیر و زندانی شدند. بسیاری از اعضای این حزب با استفاده از شبکه های هدایت شده غربی به فضاسازی علیه جمهوری اسلامی ایران ادامه داده و به کرات هماهنگ با کشورهای غربی نظام را به نقض حقوق بشر متهم می کنند.

نقد سایت "عصر سیاست" به دوهفته نامه "روز خوب"

«منوچهر یزدی سردبیری که طوفان به پا کرد»، از دوهفته نامه "روز خوب"