پاینده ایران

ارتش اشغالگر دولت نو عثمانی ترکیه با همراهی تروریست های القاعده، اشرار جبهه الشام، همکاری گروه فاشیستی نورالدین زنگی و با یاری عناصر منفور بازداشت شده داعش که تحت سرپرستی دولت ترکیه قرار دارند و در پناه سکوت نفرت انگیز کشورهای مدعی حقوق بشر دنیا و سازمان های مستقل حقوق بشری و پس از ۵٧ روز مقاومت مردم آزاده کرد این ناحیه وارد عفرین شد و بلافاصله مزدوران این ارتش، مشتمل بر اعضای ارتش آزادی بخش سوریه مبادرت به آتش زدن منازل و مأمن مردم و غارت اموال آنان نمود. این نمایش وحشتناک و خونین دولت ترکیه در صحنه بین المللی به عنوان برگ دیگری از ماهیت ضد بشری حکومت ترکیه به حرکت درآمده است.

نفرت انگیزتر از آن، سکوت دولت های اسلامی است که شاهد قطعه قطعه شدن مسلمانان یک ناحیه از یک کشور به دست یک دولت اسلامی دیگر است. بشار اسد از پنجره قدرت به تماشا ایستاده است. مسلمانان روهینگیا خود در خون غلتیده و نمی دانند که آیا عفرین با نفرین نسبتی دارد؟ دبیر کل سازمان ملل مشغول رای زنی با آمریکاست و جمهوری اسلامی و روسیه نیز آرنج روی شانه های بشار اسد گذاشته و در کمال شگفتی جهانیان، از پنجره توطئه به صحنه های کشتار دسته جمعی نوعثمانی ها در عفرین می نگرند؛ این است نمایش جنایت و نفرت در صحنه بین المللی. یار استراتژیک جمهوری اسلامی دست به قتل و غارت مردم کرد در سوریه زده است و همه در این پندارند که این کشتار و تجاوز یک برنامه مشترک هم-استراتژیست های سه محور عثمانی ها، روس ها، و جمهوری اسلامی است. رئیس مجلس شورای اسلامی در نهایت عجز مقابل تهدید تحریم های موشکی از سوی اروپا می گوید ما تاکنون آیا به سوی کدام کشور موشک پرتاب کرده ایم؟! و کردها سئوال می کنند پس این موشک ها چرا به دفاع از ما به کار گرفته نمی شوند؟!

حزب پان ایرانیست تجاوز خونین و دهشتناک ترکیه نو عثمانی به عفرین و کشتار و آواره سازی کردهای عزیز را محکوم می کند. تجاوزی که سه روزه وعده آن داده شده بود ولی پنجاه و هفت روز به درازا کشید و این تازه آغاز نبرد برای سرنگونی حکومت وحشی و متجاوز اردوغان است. عفرین نقطه آغازی شد برای ثبت بیشرمی ها و جنایت های سرپوش گذاشته شده تاریخی همه دولت های ناظر بر این نسل کشی، و شروعی برای روز شمار معکوس سقوط دولت نوعثمانی ضد بشری اردوغان که در رقابت تاریخی با هیتلر است.

ایران همواره موظف است که از ایرانیان در هر کجای جهان که باشند دفاع کند. ذات دفاع از جان هم تباران ما نیز طلب می کند که ایران چنین کشتارهای فجیع و ضد بشری را محکوم کند. حتی دین اسلام نیز با اینگونه کشتار و تجاوز مخالف است. پس رهنمون و محرک جمهوری اسلامی چه چیز می تواند باشد تا وی قادر به محکوم کردن چنین تجاوز و کشتاری باشد؟ آیا توطئه ها و توافق های پشت پرده برای باز گذاشتن دست این قاتل وحشی از چنان منافعی برای جمهوری اسلامی برخوردار است که هیچ یک از مؤلفه های یاد شده، قادر به الزام جمهوری اسلامی به دفاع از انسانیت نیست؟

باشد که به زودی شاهد سرنگونی همه نظام های ضد بشری و ضد تبار ایرانی باشیم.

پاینده ایران
شورای عالی رهبری حزب پان ایرانیست
نوروز 1397 خورشیدی