 با برآمدن جمهوری اسلامی زمانی که ایران غرق در هیجان شور و حال انقلاب بود سئوال آزار دهنده ای روح و روانم را می خراشید که چگونه حکومت دینی برخاسته از اعماق تاریخ قادر است مطالبات ملتی را که با همت و تلاش رضاشاه و فرزندش، زندگی قرون وسطایی را پشت سر نهاده و با مدرنیسم و علوم جدید آشنا شده جوابگو باشد؟ به فاصله کوتاهی پس از استقرار هیئت حاکمه انقلابی اسلامی، اعدام های بدون محاکمه و مصادره های بی منطق و حبس و زندان های غیر انسانی و بگیر و ببندهای ظالمانه آغاز شد و در پی آن گروگانگیری دیپلمات های آمریکایی و آنگاه ورود به جنگ با صدام و مقابله با نیروهای انقلابی در درون کشور و بقیه ماجراها سبب شد که تلخکامی بر کام ها بنشیند و دغدغه ها را افزایش دهد. اما چرا ما پان ایرانیست ها در کنار بخش بزرگی از جامعه ایرانی امیدمان را از دست ندادیم و مبارزاتمان را پی گرفتیم؟ پاسخ به این پرسش بر می گردد به بذر امیدی که زنده یاد دکتر عاملی تهرانی معلم اندیشمند در قلب ما پان ایرانیست ها کاشته بود.
دکتر عاملی بر این باور بود که ناسیونالیسم یک علم است، علم شناسایی قوانین و شرایط هستی و سربلندی ملت ها. او می گفت ما یک ملت هستیم که با توجه به خصوصیات جغرافیایی و روانی و فرهنگی به سادگی و راحتی از پای در نمی آییم. ممکن است طوفان حوادث و هجوم بیگانگان زخم هایی بر بدن ملت وارد کند ولی به سرعت در برابر مقاومت ذاتی ملت ایران از پای در آمده و تسلیم شکوه و عظمت فرهنگ ایرانی خواهد شد.
با آنکه این استدلال بارها در تاریخ ایران ثابت شده بود اما دوام حکومت دینی و حمایت قدرت های مافیایی سرمایه داری جهانی از حکومت های دینی منطقه و تداوم جنگ های فرقه ای و رودررویی های سیاسی و فروپاشی نظام اقتصادی و اخلاقی و تضعیف اقتدار ملی، سبب پیدایش روحیه یأس و ناامیدی در جامعه گردید که متأسفانه بر مبارزات مردم به ویژه طبقه متوسط که بیشترین آسیب را متحمل شده بود سایه افکند. گرچه اعتراضات، اعتصابات، و مبارزات در گوشه و کنار کشور بی وقفه ادامه داشت ولی به دلیل فقدان رهبری و سرکوب شدید حاکمیت، به سر انجام نمی انجامید تا اینکه بالاخره وعده تاریخ به سر آمد و دانش شناخت قوانین و شرایط هستی ملت ایران "ققنوس وار" سر از خاکستر فرصت سوزی ها و جهالت ها برداشت و با ابتکار شاهزاده رضا پهلوی دانشمندان ایرانی گرد هم آمدند تا طرحی نو برای جلوگیری از فروپاشی ایران بر اندازند.
پروژه ققنوس در خارج از کشور و به دور از هیاهوی سیاسی، مذهبی، و قومی کلید خورد تا قابلیت های پراکنده متخصصان دلسوز و ایراندوست را به هم پیوند زند تا مشکلات و معضلاتی که دولتمردان بیسواد و بی خرد برای این سرزمین اهورایی پدید آورده اند حل کنند زیرا تنها با اتکا بر دانش و تخصص می توان محیط زیست را از مرگ، اقتصاد را از پریشانی، روابط بین الملل را از عداوت، کشور را از فساد، سیاست را از عوام زدگی، آموزش و پرورش را از بی خردی، هنر را از نادانی، و اخلاق را از خرافات نجات داد.
پروژه ققنوس در زمانی کلید می خورد که دردهای ملت ایران تنها با نسخه های علمی طبیبان و متخصصان ایرانی درمان می گردد نه با بند و بست های سیاسی و دکترهای قلابی و راویان احادیث و سفیران مرگ و نیستی! ایران در نتیجه فساد مدیران و بیسوادی کارگزاران و جهالت سیاستمداران در بستر بیماری قرار گرفته و با وعظ و خطابه و امر به معروف و نهی از منکر و تهدید و تطمیع علاج نمی گردد. این بیمار دچار خون ریزی حاصل از فقدان عدالت اجتماعی و فقر اقتصادی و تبعیض و فساد گردیده که باید به سرعت و با دقت و از سوی عالمان میهن پرست درمان گردد.
پروژه ققنوس اگر بر بستر فرهنگ همه انسانی ایرانزمین و شناخت قوانین زیست ملت ایران تکیه کند قادر خواهد بود که آغازی باشد بر پایان سلطه جهل و فساد، دو پدیده ای که زندگی را بر مردم تلخ کرده، محیط زیست را به انهدام کشانیده، سرمایه های ملی و منابع طبیعی را به یغما داده، اخلاق را به تباهی کشانیده، روابط بین المللی را به پای سیاست های فرقه ای قربانی کرده، و اقتصاد را به فروپاشی سوق داده است.
پروژه "ققنوس" که از دنیای علم و دانش سر بر آورده نور امید بر دل های میهن پرستان تابانیده و از ناامیدی ها و اضطراب ها کاسته است و می تواند سکون گورستانی را در هم بشکند و عزم حرکت را نوید دهد... |
