|
پاینده ایران
سیاست رفاهی - ۷
کابوس تورم (۲)
«چنانکه در بحث پیش نیز اشاره کردیم در برابر این نظریه رفاهی بدون‌شک متخصصان اقتصاد لیبرالیستی به فریاد خواهند آمد و خواهند گفت اگر قرار باشد دولت یا مدیران بخش خصوصی آنقدر به افرادی که مشغول کار هستند حقوق و مزد بپردازد تمام افراد این ملت که منسوب به خانواده هستند از رفاه برخوردار گردند کشور دچار تورم و پس از آن گرفتار ورشکستگی خواهد شد. البته مفهوم مخالف این اعتراض آن است که پس دولت نباید در فکر آن باشد که همه مردم از رفاه برخوردار شوند و بلکه به کسانی که کاری انجام می دهند به تناسب ارزش همان کار پولی بپردازند.
در نظام لیبرالیستی درست به همین ترتیب نیز عمل می شود لذا کشوری نیست که بر اساس اقتصاد آزاد اداره شود و در آن انبوهی از جمعیت بیکار و گروه‌های بسیاری از خانواده های محروم از همه چیز وجود نداشته باشد. ولی لیبرالیست ها معتقدند که در برابر این وضع کاری نمی توان کرد، اساساً حکومت و سیاست اجتماعی هم به خاطر آن به وجود نیامده است که همه کس را سیر و مرفه نماید.
اما در نظام ناسیونالیستی اعتقاد بر آن است که کلیه خانواده‌ها باید مرفه باشند و چنین امری در صورتی که جریان امور و گردانندگان حکومت به آن اعتقاد داشته باشند کاملا میسر و ممکن است و حتی از لحاظ سود اقتصادی نیز این مسئله قابل اثبات می باشد مگر آنکه باید در محاسبات، بر خلاف نظام لیبرالیستی که بر وجود فرد اتکا می‌کند، بر وجود خانواده اتکا کرد.»
(از کتاب سیاست رفاهی نوشته سرور دکتر محمدرضا عاملی تهرانی، ۱۳۴۸)
@paniranist_party |
