پاینده ایران
حزب پان ایرانیست

جناب آقای دبیر کل سازمان ملل متحد
پس از چهل ماه تحمل ملت ایران برابر یورش های هوایی و موشکی حکومت بغداد بر مناطق مسکونی و غیر نظامی ایران ، به ناچار نیروهای مسلح ایران به منظور هشدار دادن به حکومت بغداد مبنی برخورداری از هجوم هوایی و موشکی بر مناطق مسکونی و غیر نظامی ، با اعلام مکرر برای آگاهی اهالی شهرهای مندلی ، خانقین و بصره ، دست به انجام عملیاتی در مناطق مزبور زد .
اکنون ضرور میدانم به عنوان یک ایرانی ، مراتب آورده شده در زیر را به آگاهی شما و رئیس شورای امنیت سازمان ملل متحد برسانم :
1 ـ رژیم حاکم بر بغداد با سو استفاده از مبارزات ملت ایران علیه رژیم استبداد سیاه حاکم بر ایران ، در بامداد 22 سپتامبر 1980 به قصد تصرف و تجزیه بخش هایی از ایران ، تجاوز همه ـ جانبه ی خود را بر مرزهای آبی و خاکی میهن ما آغاز نمود . رژیم حاکم بر عراق ، با طرح هدف جنگی « آزاد سازی مناطقی شرقی میهن امت عربی » ! و با شعار « قادسیه دوم » ؟! آشکارا مقاصد تجاوز آمیز و تجزیه خود را علیه ملت و سرزمین ایران ، آشکار نمود .
2 ـ نیروهای متجاوز عراق طی ماههای متمادی اشغال شهرها و مناطق عمده ای از ایران ، برخلاف همه ی اصول موضوعه و متعارف بین المللی به اجرای « سیاست سرزمین سوخته » در مناطق مزبور مبادرت نمود .
3 ـ ملت ایران که از سویی در مبارزه ای وسیع علیه ستمکاریهای رژیم استبداد سیاه می باشد ، از ضرورت مقابله با یورش خارجی غافل نشد . در نتیجه تمامی مردم ایران برای مقابله با یورش نظامی حکومت بغداد و حامیان آن ، هم آهنگ شدند . به سبب چنین هم آهنگی ملی و همگانی بود که ملت ایران توانست با تحمل خسارات جانی و مالی بسیار ، نیروهای متجاوز را از عمده ترین بخش های اشغالی میهن خود ، اخراج نماید .
4 ـ رژیم متجاوز حاکم بر عراق ، در مورد مناطق اشغالی ایران به اجرای « سیاست زمین سوخته » مبادرت نمود و هم چنین مناطق غیر نظامی و مسکونی بسیاری را مورد یورش هوایی و موشکی قرار داد و حتی از سلاح های شیمیایی نیز استفاده نمود .
5 ـ حزب پان ایرانیست که با بیش از چهل سال سابقه ی مبارزات ملی و سیاسی در مسیر استقرار « حاکمیت ملی » و دفاع از « موجودیت ملت ایران » ، با رژیم استبداد در مبارزه ای پیگیر میباشد ، فریاد داد خواهی ملت ایران را نسبت به هجوم دولت عراق بر مناطق مسکونی و غیر نظامی به آگاهی مقام دبیر کل سازمان ملل متحد و شورای امنیت و دیگر مراجع بین المللی رسانید .
6 ـ نامه ی مورخ 14 سپتامبر 1981 به ریاست شورای امنیت سازمان ملل متحد . نامه ی 28 سپتامبر 1981 به دبیر کل وقت سازمان ملل متحد . نامه ی مورخ 25 اکتبر 1982 به دبیر کل سازمان ملل متحد و نامه های مورخ 25 آوریل 1983 و 11 اوت 1983 به آن جناب ، از جمله نامه های ارسالی از سوی حزب پان ایرانیست به مراجع ذیصلاح بین المللی می باشد .
7 ـ شایان توجه است که در پاسخ نامه ی یازدهم اوت 1983 که برای آن جناب ارسال گردید مدیر کل بخش شورای امنیت و کمیسیونهای سیاسی سازمان ملل متحد ، از سوی شما به ارسال نامه ی جوابیه مورخ 12 سپتامبر 1983 مبادرت نمود . در نامه ی جوابیه ی مزبور آمده است : « ..... میتوانید اطمینان داشته باشید که حسب موازین موجود درباره ی تعقیب نامه های افراد خصوصی و سازمانهای غیر دولتی ، نامه ی شما مورد توجه قرار خواهد گرفت و نمایندگان شورای امنیت این امکان را خواهند داشت که از مفاد نامه ی شما مطلع شوند .... »
8 ـ به پیوست نامه ی جوابیه ی مزبور ، نسخه ای نیز ازگزارش هیئت ویژه ای که از سوی سازمان ملل متحد برای بازدید از مناطق آسیب دیده ی غیر نظامی ایران و عراق اعزام شده بود، ارسال گردید ( گزارش مورخ 20 ژوئن 1983 ) .
بی گمان توجه نموده اید که گزارش مزبور حاکی از ارتکاب « جنایت های جنگی » از سوی حکومت عراق نسبت به مناطق اشغال شده ی ایران و ساکنان آن میباشد .
9 ـ گذشته از ارتکاب جنایت های جنگی از سوی رژیم متجاوز بغداد بر مناطق اشغالی ایران ، رژیم بغداد به ارتــکاب « جنایت های جنگی » پیــاپی علیه مردم ایران و دیگر مناطق مسکونی ایران مبادرت نموده است. از جمله آنکه ، گذشته از حملات هوایی و گلوله باران کردن وسیله ی توپخانه ، تا کنون بیش از 115 مورد حمله ی موشکی بر مناطق مسکونی و غیر نظامی شهرهای ایران ، انجام داده که غالب این حملات بر مراکز عمومی هنگام حضور در این مراکز بوده است . در این حملات حدود 40 مدرسه ، 20 بیمارستان ، 40 مسجد و چندین میدان عمومی و بازار ، تا کنون ویران شده است .
10 ـ گذشته از تلفات و صدمات ناشی از هجوم حکومت عراق بر ایران ، ملت ایران به سبب هجوم های هوایی و موشکی حکومت عراق بر مناطق مسکونی و غیر نظامی ایران ، تا کنون حدود 5000 تن کشته شده اند و نزدیک به 30 هزارتن از مردم میهن ما بدین سبب مجروح و مصدوم و معلول شده اند و بیش از 300 هزار تن آواره گردیده اند .
شگفتا که مراجع بین المللی برابر چنین اقداماتی که طبق اصول و موازین قوانین و عرف بین المللی « جنایت های جنگی » محسوب می گردد ، سکوت اختیار نموده اند .
11 ـ تاکید بر این نکته ضرورت دارد که از نظر ملت ایران و ارتش ایران ، هرگز میان مردمی که در محدوده ی مرزهای « ایران کنونی » و مردمی که در قلمرو « حکومت عراق » زندگی می کنند ، هیچ گونه اختلاف و وجه تمایز نیست . مردم این دو بخش ـ به مانند مردم بخش های بسیار دیگری از این منطقه ـ با یکدیگر پیوندهای هزارها ساله ی تاریخی ، قومی ، فرهنگی و مذهبی دارند .
اعتقاد جازم ارتش ایران و هر فرد ایرانی در این است که ما مردم بخش های این مناطق ، از یکدیگر جدا نیستیم و با یکدیگر پیوند ناگسستنی داریم .
12 ـ بدین سبب و هم به سبب برخورداری ارتش و مردم ایران از فرهنگی انسانی و والا ، ملت ایران بیش از چهل ماه است که اعمال چنین جنایت های جنگی را از سوی حکومت متجاوز عراق تحمل نمود . این تحمل و بردباری بی گمان در تاریخ جنگ های میان دولت ها بی سابقه است .
13 ـ متاسفانه در طی این مدت ، با آنکه وفق اصول منشور ملل متحد و دیگر مقررات بین المللی به تقاضای هر یک از اعضای شورای امنیت امکان صدور قطعنامه و اتخاذ تصمیم برای ممانعت از یــورش و تجاوز بر مناطق مسکونی و غـیر نظامی ممکن بود و هست ، هرگز چنین تصمیمی اتخاذ نگردید .
14 ـ حکومت بغداد در روزهای اخیر کرارا حملات هوایی و موشکی خود را بر مناطق غیر نظامی و مسکونی ایران ادامه داد .
15 ـ در روزهای اخیر حکومت بغداد صریحا اعلام نمود که دست کم 11 شهر ایران را مورد یورش هوایی و موشکی قرار خواهد داد . در واقع حکومت بغداد در پناه نوعی حمایت های آشکار و نا آشکار منطقه ای و بین المللی ، به قتل عام مردم ایران مبادرت نموده است .
16 ـ نیروهای مسلح ایران ، پس از چهل ماه صبر و بردباری و به دنبال حمله ی اخیر موشکی عراق به شهر دزفول ، برای هشدار به حکومت عراق مبنی برخورداری از ادامه ی حملات هوایی و موشکی بر مناطق مسکونی و غیر نظامی ، با اعلام مکرر به مردم شهرهای بصره ، خانقین و مندلی ، اقدام به عملیاتی در این مناطق نمود .
17 ـ بی گمان ارتش ایران و هیچ ایران و هیچ ایرانی راضی نیست که حتی یک خانه ی مردم آن سوی مرز درهم کوبیده شود و مردمی که با ما چنین پیوندهای دیرین هزارها ساله دارند ، مورد آسیب قرار گیرند .
18 ـ پیشنهاد ما این است که سریعا شورای امنیت و دیگر ارگانهای سازمان ملل متحد ، وفق قوانین بین المللی ، اینگونه هجوم و یورش بر مناطق مسکونی و غیر نظامی قلمرو دولتهای متخاصم را محکوم نمایند و متخلفین را خواه رژیم حاکم بر عراق باشد و یا رژیم جمهوری اسلامی ، مورد مواخذه و محکومیت قرار دهد .

جناب آقای دبیرکل
گذشته از آنکه این نامه برای رئیس شورای امنیت سازمان ملل متحد فرستاده می شود، خواهشمندم شما نیز ترتیب ارسال این نامه را برای اعضای شورای امنیت و دیگر مقامات و مراجع بین المللی فراهم سازید . لطفا از اقداماتی که در این مورد معمول خواهید داشت، ما را نیز آگاه نمائید .
قبلا از توجهات شما سپاسگزارم .

پاریس ـ 14 فوریه 1984
رهبر حزب پان ایرانیست محسن پزشکپور 25/12/1363
پاینده ایران