قدرت اقتصادی و نظامی ایالات متحده و هم پیمانان غربی او سالهاست که عامل نابجای مشروعیت بخشی به اقدامات ضد بشری آنان در سطح جهان شده است. واکاوی اقدامات و مداخلات این کشورها در گستره جهانی ،استعمار و به برده گرفتن میلوینها انسان برای اهداف و مقاصد خود در برگ برگ تاریخ بشریت به عنوان لکه سیاه جنایتهای این کشورها به ثبت رسیده است.بعد از جنگ ویرانگر جهانی دوم سیاستهای استعماری و توسعه طلبانه اروپا به شدت دچارتحول ساختاری شد و کشور نوپای امریکا نیزبه عنوان یک هم پیمان قدرتمنددر کنار این کشورها قرار گرفت تا پدیده استعمار نوین را برای جهانیان رقم زنند. استعماری که به مراتب عواقب آن برای ملت ها فاجعه بارتر بود.

این روزها اخبار سوریه در صدر اخبار تمام رسانه های جهانی قرار گرفته است.استفاده ارتش سوریه از سلاح شیمیایی دست آویزی شده است برای حمله احتمالی غرب و امریکا به سوریه.(هنوز هیچ ادله محکمی دال بر استفاده ارتش سوریه از سلاح شیمیایی از سوی مدعیان ارائه نشده است)"فرانسوا اولان ریس جمهور فرانسه درکنارهمتای امریکای خود باراک اوبا و دیوید کامرون نخست وزیر بریتانیا" اینک برای قربانیان سلاح شمیایی اشک می ریزند و این عمل وحشیانه را محکوم کرده و غیر قابل تحمل می دانند و از تنبیه بشار اسد سخن می گویند.

درست در همین زمان اسنادی از سوی سرویس امنیتی امریکا (CIA)منتشر می شود مبنی بر اینکه در زمان جنگ ایران و عراق ،امریکا کاملا از کاربرد سلاح شیمیایی (ساخت شرکتهای آلمانی)توسط ارتش عراق بر علیه شهروندان غیر نظامی و ارتش ایران آگاه بوده است.امریکا در نهایت گستاخی در چنین شرایطی براین مسئله صحه گذاشته و ابایی نیز ندارد که عنوان کند اطلاعات نیروهای نظامی ایران را در اختیار ارتش عراق برای کاربرد سلاح شیمیایی و جلوگیری از پیروزی میدانی ارتش ایران به صدام حسین می داده است.هنوز قربانیان این جنایت بشری در ایران با درد های بیشماری دست و پنجه نرم می کنند و هر نفسی که می کشند توامان با درد و رنج است . شاید بد نباشد که شهرستان سر دشت و حلبچه و مردم غیر نظامی شان را یادآور شویم که چگونه به مسلخ ددخویی یک انسان بیمار به نام صدام حسین برده شدند و امریکا و اروپاییان این جنایتها را دیدند و زبان به کام گرفتند.هنوز جهان حملات اتمی امریکا بر علیه مردم بی دفاع ژاپن را از یاد نبرده است. هنوز در عراق اشغال شده توسط امریکا کودکان ناقصی متولد می شوند که محصول بمباران با بمب های خفیف اورانیمومی و شیمیایی ارتش امریکا بر علیه عراق هستند. هنوز در افغانستان روزانه دهها غیر نظامی قربانی سیاست های جنگ طلبانه امریکا و هم پیمانانش می شوند.

شگفت است که اینک امریکا و غربیان برای ملت جنگ زده سوریه اشک تماسح می ریزند و می خواهند ناجی آنان شوند. ملت های تحت ستم هم قربانی نابرخردی و ستم کاری حاکمان دیکتاتور خود شده اند و هم قربانی منافع و مطامع بلند مدت کشورهای قدرتمند جهانی . اینک کدام انسان بی طرف و خردمندی خواهد پذیرفت که پیام آوران دموکراسی و حقوق بشر غربی که خود دستانشان به خون میلیونها انسان بی گناه آلوده است می توانند ناجی ملل تحت ستم باشند؟

در جهان آگاه امروز دیگر سخن گفتن از حقوق بشر و دموکراسی ابزاری، بی گمان بد آهنگ ترین ملودی است که با دستان امریکا و اروپا نواخته می شود. آنجا که سخن از زشت کرداری تروریست ها به میان می آید تروریست تعریف دوگانه پیدا می کند.تروریستی که تامین کننده منافع غرب باشد نیروی آزادیخواه نام می گیرد و آنجا که منافع آنان به خطر می افتد با تمام قدرت به بهانه تروریست به کشورها لشکر کشی می کنند.وآنجا که منافع شان ایجاب کند شرمی از به کار بردن ضد انسانی ترین سلاح ها بر علیه انسان های بی دفاع ندارند و آنجایی که منافع شان در خطر باشد حشره کش" د د ت" هم می تواند بهانه خوبی برای مداخله و دفاع از بشریت تعریف شود.شگفت است که سردمداران این کشورها باز هم در نهایت وقاحت جلوی رسانه ها و دوربین های جهانی ظاهر شده تا به کمک پروپاگاندای رسانه ای خود را ناجی بشریت معرفی کنند.آیا جهانیان بیش از این می توانند چنین پارادوکس ضد بشری و استانداردهای دوگانه در زمینه حقوق بشر را بپذیرند؟