مقدمه: پروسه برنامه هسته اي در طي ساليان گذشته معرف حضور ملت ايران ميباشد و حزب پان ايرانيست نيز مبسوط در ابعاد مختلف از بنيان اين برنامه گرفته تا اهداف و مطامع سياسي بازيگرانش به آن پرداخته است ونيز روند اشتباهي را كه حكومت طي آن انرژي هسته اي را تبديل به  اولويت اول و ارجح كشور و واجب نمودن آن به ملت از نان شب برايشان را در زمانهاي مختلف اشاره كرده و توضيح وتفسير كرده ا ست ولي با توجه به دور جديد مذاكرات و رسيدن به توافق نامه اي مشترك! در ژنو سه موجب پديد آمدن پرسشهايي در اذهان عمومي و فعالين سياسي گرديده است كه در اين نوشتار به آن مي پردازيم.

آقاي روحاني در مبارزات انتخاباتيشان يك جمله كليدي در باب ادامه پروسه هسته اي گفتند و آن اينكه : خوبست چرخ سانتريفيوژها بچرخد ولي به شرطيكه چرخ زندگي مردم نيز همزمان با چرخ سانتريفيوژها بچرخد! باتوجه به وضعيت اسفناك كشور در اين برهه بخشي از حاكميت مصلحت نظام را در سازش با غرب در مذاكرات هسته اي ديدند. بعد از انتخاب شدن روحاني و ذوق زدگي راي دهندگان و نظام و جامعه جهاني ازين انتخاب و دادن چراغ سبز در خصوص رويكرد جديد ساست هسته اي و تغيير تيم مذاكره كننده از سعيد جليلي به ظريف (اين دو تنها داراي تفاوتهايي در عرصه فن و آداب ديپلماسي از لحاظ متغيرهاي موثر فردي وظاهري در سياست خارجه ازهم ميباشند وگرنه جليلي نيز ميتوانست سياست جگديد را پيش ببرد ) و تغيير مصلحت نظام در امر هسته اي مذاكرات استارت خورد و منجربه توافقنامه ژنو 3 در تاريخ 2|9|92 گرديد. ارجاع خوانندگان به متن سند توافقنامه و بررسي بندهاي آن شبهات و پرسشهايي را براي خواننده بوجود مي آورد.

قصدم پرداختن به سياستها و خط مشي هاي حكومت از آغاز اين برنامه تا كنون نيست زيرا روند امور و مشي سياسي جمهوري اسلامي براي مردم روشن است توافقنامه را نيز نفي نميكنم پرسش من اينست كه چرا به اين شرايط يكجانبه در توافقنامه تن درداده اند! بايد بگويم همه طرفهاي ميز بازي ژنو3 چه در دور ميز و چه خارج ميز با مهارت تمام بازيشان را انجام دادند از اسراييل و عربستان و فرانسه به اصطلاح مخالف گرفته تا امريكا مجري پيشگام توافق و انگليس كارگردان!، ازين هم نبايد بگذريم كه كشور هميشه دوست و برا در جمهوري اسلامي يعني روسيه نيز قبلا منافعش را ازين توافق از جمهوري اسلامي و غرب بدست آورده و بسيار آرام از كنار ميز بلند شد! مذاكرات 14ساله 5+1 با جمهوري اسلامي مسير و روندي راكه طي كرده در يك بازنگري دوباره درخور تامل ا ست از ابتداي اين شعبده هسته اي غرب توپ را به زمين جمهوري اسلامي انداخت وبا دادن كارت بلانژ به جمهوري اسلامي رخصت جولان دادن در زمين را داد وبا گذشت زمان و مشتبه شدن امر بر حكومت كه دست بالا را در جهان پيدا كرده اند شروع به بازي خود كردند و به اين امر مهم واقف نبودند كه غرب در موعد مقرر و زمانيكه وقتش را مناسب بداند كارتش را پس خواهد گرفت! دو ر جديد تحريمهاي هوشمند و هدفمند كه از سال 2011 آغاز گرديد بسيار حساب شده بود زيرا ابتدا به ساكن اثرات خود را نشان نميداد و باعث تندرويهاي يكجانبه حكومت بوسيله احمدي نژاد و دستاوردهاي! جورواجور هسته ايش گرديد همزمان نيز دولت و مجلس متفق القول تحريمها و قطعنامه ها را كاغذ پاره اي بيش نميدانستند و شخص احمدي نژاد منتظر دادن قطعنامه هاي ديگر تا پاره شدن قطع نامه دان سازمان ملل بود! (عبارت بكاربرده شده جمله صريح احمدي نژاد ميباشد) ولي چانچه دايره تحريمها تنگتر شده و آثارش نمايان گرديد در اين هنگام بود كه جمهوري اسلامي در موضع ضعف قرار گرفت نالايقي و بي تدبيري دولت احمدي نژاد و حمايتهاي حاكميت از سياستهاي وي سبب شد 5+1 به ايده آلهايش نزديك و جمهوري اسلامي از واقعيت هاي منافع ملي دور شود.كار به جايي رسيده است كه پيرو اين سياست 14ساله و دور جديد تحريمها از 2011 به بعد حدود 100 ميليارد دلار از داراييهاي ايران در خارج بلوكه شود وعملا سيستم بانكي و پولي كشور با جهان قطع شود صادرات روزانه نفت از 2ونيم ميليون بشكه به 985هزار كاهش يابد آنهم بصورت تبادل نفت در برابر كالا درآيد! كل صنايع كشور شامل تحريم شدند ودچار سكته اقتصادي گرديدند و.....،هم ميهنان اگر ژنو 2 را دنبال كرده باشند به خاطر مي آورند كه در عرض چند ساعت وزراي خارجه 5+1در يك روز گرد هم آمدند و انواع و اقسام خواسته هايشان را به تيم جمهوري اسلامي تحميل نمودند و با وجود پذيرش شرايط 5+1 باز اين وزير خارجه فرانسه بود كه جلوي توافق را گرفت و موكول به ژنو3 كرد! عليرغم چهره هميشه متبسم ظريف، رنگ رخسار معاونش عراقچي خبر از سر درون مذاكرات را ميداد! حتي از لحاظ پرستيژ شخصي و مملكتي نيز ظريف بايد برخورد سردي با لورن فابيوس وزير خارجه فرانسه بعد از ژنو3 ميكرد ولي چنان اورا به آغوش گرفت ودر آغوشش نگه داشت كه گويي دو دلداده بعد مدتها بهم رسيده اند!!! هرچند از لحاظ سوري تابوي مذاكره با امريكا شكسته شد وعليرغم شعار وحدت آفرين مرگ بر امريكا! (بگفته روحاني در قبل) در داخل، كه البته اينروزها جهت مصارف خاص توسط افراد خاص گفته ميشود هردو دشمن يعني امريكا و جمهوري اسلامي مصمم به نتيجه گرفتن ازين مذاكرات بودند.

شوربختالنه ژنو3 تبديل به بهترين فرصت و زمان براي تحميل اين توافقنامه موقتي 6 ماهه ازسوي 5+1 و وبدترين زمان و تهديد در صورت عدم رعايت مفاد آن از سوي جمهوري اسلامي گرديده ا ست. قابل تامل اينكه دايما در توافقنامه به جمهوري اسلامي گوشزد ميشود كه اين توافقنامه مقدماتي و مشروط ا ست و بستگي به عملكرد جمهوري اسلامي در 6 ماه آينده دارد وتا تمامي مفاد آن رعايت نشود 5+1 گامي بر نخواهد داشت!، از بوق و كرناي تبليغاتي كه در داخل بابت آزاد سازي 100 ميليارد دلار ايران به راه انداخته اند فقط و فقط مقرر گرديده 2/4 ميليارد بعلاوه 8/2ميليارد دلار به جمهوري اسلامي پرداخت گردد! كه عملا تاثير آن بر اقتصاد كشور بسيار ناچيز ا ست.تكليف غني سازي نيز كه انقد فرياد به رسميت شناختنش بالاست همان 5/3 تا 5 درصد ان پي تي ست،و ذخاير 400 كيلويي اورانيوم بالاي 20% نيز كه عملا با صرف ميلياردها دلار از سرمايه ملي بدست آمده قرار است خنثي شود! تاسيسات و سايتهاي هسته اي نيز مانند فوردو كه دوسوم فعاليتش تعطيل ميگردد و رآكتور آب سنگين اراك نيز 50% از فعاليتش و نطنز و پارچين نيز همينگونه تعديل و تعطيل خواهند شد!، مقرر شده ا ست كه در اين 6 ماه حدود 15 ميليارد دلار از نفت ايران بفروش رسيده و حسابش در نزد خريداران اروپايي بماند تا در آينده و جلوتر رفتن مذاكرات به ايران پرداخت گردد!!!

برنامه هسته اي از آغاز تا كنون به علت عدم شفافيت جمهوري اسلامي در بخش اعلان هزينه هايش طبق اخبار غير علني گفته ميشود حدود 170 ميليارد دلار بر گرده ملت ايران هزينه و مستقيم گذاشته ا ست و چندين برابر اين مبلغ هزينه غير مستقيم داشته و ديگر كشورها منهاي ايران را منتفع ساخته ا ست! گرچه شايد حكومت به اين جمع بندي رسيده ا ست كه دفعتا اين برنامه را كات نمايد و از ديدگاه واقع گرايي با قضيه روبرو شود وبه اين مهم رسيده باشد كه "جلوي ضر ( ضرر خود خواسته )را هر وقت بگيري منفعت ا ست" ولي بايد به ملت ايران پاسخگو باشد (البته بعيد ميدانم) كه اين همه هياهو براي هيچ در طي اين سالها براي رسيدن به توافقنامه اي با شرايط توافقنامه ژنو3 بوده است؟! حكومتي كه در تشخيص و بكارگيري ايده آلهاي ملي ملتش اشتباه ميكند و از آن آرمانها دور مي افتد لاجرم توسط دستهاي پيدا و پنهان به ورطه اي ميفتد كه بيرون آمدن از آن برايش بسيار گران تمام ميشود،در يك حكومت صالحه ملي كه بر آمده از حاكميت ملتش باشد، حكومت خود را ملزم و موظف به رعايت قاموسها و ايده آلهاي منافع ملي ملت و كشورش ميداند و سرنوشت ملت و كشورش را فداي مطامع و اهداف غير واقعي نميكند و در تنگنا بودن و نبودن قرار نميدهد و مورد بازيچه دول اجنبي نميشود و با اتكا به نيروي راستين ملتش اگر هدفش به حق باشد با روشها و تاكتيكهاي سياسي عقلاني گوناگون تا رسيدن به هدف آنرا پي گيري ميكند. اميد وارم ملت ايران ازين تجارب گرانبهايش نهايت استفاده را بكند. به اميد سربلندي ايران و ايراني