خط کشی میان اقوام و جداانگاری ایرانیان از هم، نوعی از نژادپرستی است. پان ایرانیسم هیچ گونه نژادپرستی را تحمل نخواهد کرد
دکتر سهراب اعظم زنگنه
24 فروردین 1393

پاینده ایران

هزاران سال است که اقوام گوناگون ایرانی در ایران زمین کهن و تاریخی در هم تنیده اند که به واقع جز در ذهنیت های علیل حتی تصور کشیدن و ترسیم جدایی های فکری، فرهنگی و معنوی میان ایرانیان باور کردنی نیست، آیا حتی در میان آن گروه ها از اقوام ایرانی که داس خونبار تجزیه ای غارتگران جهانی و به ویژه روس ها و انگلیسی ها بر آن ها و کل ملت بزرگ ایران تحمیل نموده اند آثاری از جدایی فکری و معنوی و فرهنگی که توجیه کننده واقعی بودن این جدایی ها باشد دیده اید، مگر میان مردمان آران و طالشی در جمهوری خود خوانده ی آذربایجان، میان کردها و شیعیان میانرودان (عراق کنونی)، مردم بحرین، مردمان بلوچ در کشور غیر تاریخی پاکستان، پشتوها و تاجیک ها و ترکمن و ازبک و دیگر اقوام ایرانی ساکن در درون مرزهای شیر نشسته آسیا (ایران کنونی) تفاوتی فاحش و به کلی ضد با ویژگی های فرهنگی مشترکشان دیده اید؟ حتی در کشور غیر تاریخی مستقر در آسیای کوچک یعنی ترکیه که بیش از 20 میلیون کرد و بیش از بیست میلیون علوی مذهب دارد با دیگر ایرانیان می بیند؟

 

و تازه همان ها که مدعی ترک بودن خود و به عبارتی مهاجر بودن خویش در آن سرزمین که بازماندگان خلفای عثمانی هستند می باشند تفاوتی در بسیاری از زیربناهای فکری و فرهنگی و زیستی می توان یافت، مگر عثمانیان علیرغم هجوم های خود به اروپای شرقی و شمال آفریقا جز با انتشار و گسترش آئین ایرانی نقش بندی و زبان و ادب فارسی و فرهنگ ایرانی بار فرهنگی دیگری را به آن سرزمین های اشغالی کشانده اند؟

 

اگر دولت شوونیست ترکیه و بنیانگذاران اولیه آن با تغییر خط فارسی و تلاش برای زدودن  لغات فارسی برای حذف پیوند های تاریخی و فرهنگی مردمان آن سوی مرزهای غیر تاریخی اقدام نکرده بودند حتی این ظاهر متفاوت و بزک کرده با دیگر میراث داران فرهنگ مشترک اقوام ایرانی را می دیدید؟ همه اینها نشانه وجود ظرفی بزرگ بنام ایران زمین و سرریزهای فرهنگی مجاور حاصل یک فرهنگ مشترک ایرانی میان همه ایرانیان است که به حکم تاریخ و زندگی در یک فضای فرهنگی مشترک که همه اقوام ایرانی در به وجود آمدنش نقش و اثر داشته اند هزاران سال است که از مرحله قومی به مرحله ملی تکامل یافته و در هم تنیده شده اند که حاصل آن تنها یک ملت بزرگ و تاریخی و یک فرهنگ و میراث معنوی مشترک به نام ملت بزرگ ایران  و فرهنگ ایرانی است و دیگر جز به شمشیر تجزیه طلبانه و استعمار و وابستگان آن ها که ملت ایران را ضعیف و بی تاثیر و معطل در این جهان می خواهند نمی توان میانشان خط جدایی و تفرقه که از علائم و رگه های منحوس نژادپرستی نیز هست کشید؛ گلزار ایران بزرگ و تاریخی در هر گوشه اش عطر و بویی زیبا و با ریشه و پیوندی عمیق در فرهنگ مشترک ایرانی آنچنان پر جاذبه و زیباست که حفظ این "عطر و زیبایی" و تنوع وظیفه جاودانی همه ایرانیان امروز به عنوان میراث داران هزاران ساله اقوام ایرانی است که از مرحله تنگ قومی و نژادپرستانه به مرحله یک ملت بزرگ و تاریخی گذر کرده اند که فرهنگی همه انسانی و مشترک و ملی برای نسل های آینده خویش پرورانده و دریغ کردن و دوری نسل های آینده ازاین ظرفیت های نورانی مشترک همان می شود که امروز بر سر کردها، بلوچ ها، تاجیک ها، پشتون ها، ازبک ها، بحرینی ها و ساکنان ایران کنونی آورده اند که به جای یک دلی و اتحاد و تلاش مشترک برای ساختن و آباد کردن با جعل و خیانت، تاریخ های قلابی و ایجاد جدال های به قول خودشان قومی و فرهنگی بیهوده که هرگز میان اقوام ایرانی در هزاره های تاریخی وجود نداشته است به نسل کشی ایرانیان و ضعف و زبونی استعمار ساخته و فراموشی پیوندهای هزاران ساله شان شده اند که جز به سرگشتگی و ضعف و در هم شکستن امیدها و باورها و آرامش فکری و معنوی ارمغان دیگری که دارد اسارت بیشتر در چنگال سرمایه داران بی وطن جهانی است.

 

حزب پان ایرانیست نگاهش به همه اقوام ایرانی نگاهی پر از عشق و شور و حرمت و ارج است و ویژگی های اقوام گوناگون ایرانی را ذخیره ای شکوهمند و میراثی گرانب ها از نیاکانمان می داند که می بایستی هر لحظه برای گسترش، تعمق و بالندگی آن ها برنامه ریزی و اقدام نمود و شاداب تر و پر طراوت تر به دست نسل های آینده ملت بزرگ ایران سپرده شوند، میراثی که خمیرمایه فرهنگ اصیل و همه انسانی ملت ما است در هزاره های تاریخی و هرگز نمی بایستی خدای ناکرده مورد بی مهری و تحقیر قرار گیرد، پان ایرانیست ها معتقدند که باید برای هر قومی از اقوام ایرانی پژوهشکده های ویژه ای طراحی و برنامه ریزی کرد که با جمع آوری کارشناسان، عالمان، علاقه مندان و پژوهشگران گوناگون، تمام ویژگی های گویش ها و لهجه ها و خرده لهجه ها و فرهنگ ها را جمع آوری، ثبت و ضبط کنند و با سرمایه گذاری ملی و حمایت دولت ایران شناخت و احاطه کامل نسبت به آن ها پیدا کرد و راه های باروری و گسترش بیشتر آن ها را فراهم نمود، این پژوهشکده های فرهنگی می تواند و باید به همه عرصه های فکری، ذهنی و ساختارهای معنوی، فرهنگی و هنری و موسیقی و غیره و غیره به عنوان ذخایر گرانقدر فرهنگ مشترک ایرانیان بپردازند و اعتقاد پان ایرانیست ها این است که این ذخایر معنوی و فرهنگی نقطه های اتکاء نسل های آینده همه ایرانیان خواهند بود و غنای آن ها و پاسداریشان از جمله وظایف حکومت های حال و آینده ایران است و کوتاهی یا فراموشکاری در این عرصه ملی از جمله خسارت های نابخشودنی است، اما آنجا که در اصل 15 قانون اساسی جمهوری اسلامی آمده: "زبان، خط رسمی و مشترک مردم ایران فارسی است. اسناد و مکاتبات و متون رسمی و کتب درسی باید با این زبان و خط باشد. ولی  استفاده از زبان های محلی و قومی در مطبوعات و رسانه های گروهی و تدریس ادبیات آن ها در مدارس در کنار زبان فارسی آزاد است." که به مفهوم اعلام عدم مخالفت حاکمیت اسلامی با گسترش گویش ها و لهجه ها های گوناگون اقوام ایرانی است و بدیهی است که نمی بایستی این گویش ها و لهجه ها فراموش شوند و مورد بی اعتنائی قرار گیرند چرا که گفتیم از جمله ذخایر معنوی و فرهنگی ملت ایران هستند ولی آموزش آن ها در مدارس رسمی آموزش پرورش و با خرج بیت المال نه معقول و نه شدنی است، چرا که به دلیل تنیدگی اقوام ایرانی و مردمان کشور پهناور ما یک مدرسه نخواهد توانست در 90% نقاط ایران آموزش لهجه ها و گویش های همه ایرانیان را به عهده گیرد زیرا که در یک منطقه و محله و شهر و روستا مردمانی از همه اقوام ایرانی زندگی می کنند که تفکیک قومی و گویشی آن ها نه تنها درست نیست بلکه غیر عقلانی و مضر به بنیاد فرهنگ مشترکمان می باشد و طبق اصول و معیارهای حقوق بشر و سازمان ملل نیز چنین تفکیکی به نوعی نژادپرستانه است و از نگاه پان ایرانیسم هر نوع نژادپرستی و در هر شکل و توجیه آن مردود است چرا که تاریخ و فرهنگ مشترک هزاران ساله ملت بزرگ ایران هرگز در خود نشان و اثری از نژادپرستی و تفاوت نژادی نداشته و نباید داشته باشد، به همین دلیل است که فرهنگ ما و فرمان کورش بزرگ هرگز با نظامات برده داری و برده پروری و تبعیض نژادی توافق نداشته و ندارد. ایرانی همواره به فرهنگ و تاریخ و نیاکان خود و میراث گران سنگ مادی و معنوی آن ها بالیده است ولی این به مفهوم تحقیر و ندیدن ارزش ها و سنن و فرهنگ دیگران نبوده و نیست و صرفا ستایشی است به حق از آنچه که با عالیترین اصول اخلاقی و انسانی همراه است و همراه بوده است و پان ایرانیسم که بر گرفته از فرهنگ ملت بزرگ ایران است 70 سال پیش اعلام نمود که یکی از مفاهیم نشانه مخالف  ≠ حزب ما مخالفت با همه نظاماتی است که شعار آنان "زیان کسان از پی سود خویش است" و روشن است که پان ایرانیست ها از روز اول با هر گونه خودخواهی و خود محوری و ندیدن حقوق و شرافت انسانی دیگران مخالف بوده و مخالف هستند و در این مسیر همه جلوه های فردگرائی و اندیویدوآلیسم به صورت نژادپرستی، سرمایه داری و بهره کشی از دیگران را ظالمانه، ضد انسانی، ضد ایرانی دانسته و ناسیونالیسم ایران را که کل نگر و جامعه نگر است پایه اساسی تفکرخویش را پان ایرانیسم قرار داده است و هر فکر و اقدامی را که بر بنیاد اندیشه فرد پرستی و اندیویدآلیسم، گروه گرایی و قبیله گرایی باشند محکوم می نمایند و در آن زمان ها که اندیشه مارکسیست به دلیل تبلیغات و هزینه مالی بالای روسیه شوروی سابق کروفری داشت و ادعای جامعه نگری و سوسیالیسم می کرد ولی با تفکیک جامعه به طبقات رنجبران و سرمایه سالاران و طرح نبرد دائمی خیالی میان آنان همه ی شیرازه های اخلاقی جوامع را به خطر انداخته بود مخالفت خود را با آن صریحاً اعلام کرده بود و مارکسیسم را اندیشه ای مبتنی بر اندیویدوآلیسم با نقابی از سوسیالیسم می شناخت و جامعه مورد نظر را برای برنامه ریزی، پیشرفت و تعالی و رفاه کامل و آزادی، پدیده تاریخی ملت ها می دانست و می داند و به همین دلیل است که با حرمت به "اصل حاکمیت ملت" در جهان ملت ها، سوسیالیسم یعنی جامعه گرایی واقعی، را برای کل موجودیت یک ملت پیوسته و تاریخی در اندیشه علمی ناسیونالیسم ایرانی که در مکتب پان ایرانیسم به وسیله بزرگان و متفکران و مبارزانی چون شادروان سرور محسن پزشکپور (رهبر جاودانه و همیشگی پان ایرانیست ها) و شادروان شهید سرور دکتر محمد رضا عاملی تهرانی توجیه و تحلیل و پر بار شده است و توسط آموزگار بزرگ ناسیونالیسم ایرانی شهید دکتر محمد رضا عاملی تهرانی طراحی، ترسیم و آموزش داده شده به عنوان کامل ترین، انسانی ترین و موجه ترین شکل جامعه گرایی و سوسیالیسم می داند وناسیونالیسم اجتماعی یعنی نگاه جامعه گرایانه و کل نگرانه و نه فردگرایانه، طبقه گرایانه و قوم گرایانه و نژادپرستانه و جنسیت گرایانه، عالی ترین شکل و جلوه سوسیالیسم می داند و همه ایرانیان را فقط و فقط به دلیل ایرانی بودن به یک نگاه و چشم و برابر، در برابر قانون می داند و هر قانون و مکتب و تفکر و شیوه ای که به نوعی تفکیکی میان ایرانیان قائل شود به اتکاء سوسیالیسم، ناسیونالیسم اجتماعی و پان ایرانیسم خلاف مصلحت و ضد ملی و ضد انسانی می شناسد.

 

اما اینکه چگونه علاقه مندان به گویش ها و لهجه ها ی گوناگون در سراسر ایران بتوانند از امکانات لازم و کافی برای آموزش آن ها بهره مند شوند؟ همانگونه که اخیرا رجب طیب اردوغان نخست وزیر ترکیه هم اعلام کرد می توانند با ایجاد موسسات فرهنگی و آموزشی خصوصی و به هزینه شخصی خود از عهده این امر مهم برآیند که بسیار هم منطقی است همانگونه که علاقه مندان به سازهای گوناگون و هنرهای گوناگون و حتی زبان های انگلیسی و فرانسه و روسی و آلمانی و حتی ترکی استامبولی سال هاست با جذب به موسسات خصوصی مربوطه به فراگیری آن ها می پردازند و وزارت خانه های آموزش و پرورش و ارشاد فقط به درستی و صحت و کارآیی و تاثیر و مدیریت اینگونه موسسات از جنبه ارشادی و نظارتی خواهند پرداخت.

 

 
فرستادن دیدگاه
نام :
ایمیل :
دیدگاه :
 
دیدگاه کاربران :
با سپاس بسیار از استاد گرامی و مبارز پان ایرانیست، دکتر زنگنه. چنانکه خود می دانید و بارها گفته اید مشکل شوونیستهای قومگرا نه زبانها و گویشهای قومی است و نه موسیقی، آوا و ... محلی. مشکل اینها و اربابانشان وجود ذیقیمت ایران و میراث تاریخی آن است وگرنه هر خردمندی می داند که زبانها و گویشهای شیرین کردی، بلوچی، گیلکی، تبری و... زینت جان و روان ما ایرانیهاست. ای کاش مسئولان امر پیشنهاد شما را لااقل یکبار بررسی کنند. پاینده ایران
دکتر موسوی
    
 
کلمات کلیدی :    اقوام ایرانی    نژادپرستی    ملت ایران    فرهنگ مشترک    تجزیه طلبی    استعمار    پان ایرانیسم    حزب پان ایرانیست    خط و زبان    زبان ملی    زبان های محلی    گویش ها    لهجه ها    سوسیالیسم    ناسیونالیسم    سهراب اعظم زنگنه    حزب پان ایرانیست
صفحه اصلی  بازگشت
 
تاریخ آخرین بروزرسانی : سه شنبه 15 اسفند 1402