افزایش بی مهار جمعیت یا تنظیم جمعیت؟

در یکسال گذشته تبلیغات گسترده ای در مورد افزایش جمعیت از سوی برخی افراد وبویژه نهادهای مذهبی در جریان است. شاید برای بسیاری از مردم کشورمان که به شدت درگیر کمبودهای اقتصادی در زندگیشان هستند چنین مباحثی بسیار نامناسب و غیرواقع بینانه باشد اما ضرورت های اجتماعی با نگاه به آینده ایران و نقش ملت بزرگ ایران در تمدن جهانی ایجاب میکند موضوع پیش رو را به درستی و فشرده واکاوی کنیم شایسته است که از سه جنبه فرهنگی ، سیاسی و اقتصادی بدان بپردازیم.

از دیدگاه اقتصادی لازم است که به چند آمار منتشره توجه کنیم. به گزارش تابناک ، بررسی ها نشان می دهد میزان واردات ایران در پایان سال 92 به عددی بیش از 50 میلیارد دلار رسید. اقلام عمدة وارداتی طی دوازده ماهه سال 1392 به ترتیب شامل «وسایل نقلیه باموتور پیستونی درونسوز » به ارزش 2میلیارد و803 میلیون دلار میلیون دلار و سهم ارزشی 52/5 درصد ، «برنج» به ارزش 2میلیارد و 300میلیون دلار و سهم ارزشی53/4 درصد ، «کنجاله و سایر آخال‌های جامد» به ارزش یک میلیارد و 827 میلیون دلار و سهم ارزشی 6/3 درصد، «دانه ذرت دامی » به ارزش یک میلیاردو527 میلیون دلار و سهم ارزشی 3 درصد، «دانه گندم سخت»به ارزش یک میلیارد و 273 میلیون دلار و سهم ارزشی 51/2 درصد بوده است. سیمای آماری یادشده نشان می دهد که مدیریت کشور ما علیرغم شعارهای پرطمطراق در سه دهه گذشته، نه تنها نمی تواند غذای روزانه مردم ایران را تامین نماید بلکه از زمان پایان جنگ هشت ساله تاکنون (بمدت 25 سال) نتوانسته وضعیت فاجعه بار واردات غلات و محصولات دامی را اصلاح کند پس در آینده نیز اگر وضعیت را بدتر نکند باید شکرگزار بود! همچنین براساس گزارش گمرک کشور در سال 1392 واردات نزدیک به دو میلیارد دلار انواع دارو انجام شده است. یعنی ساختار بهداشتی دولت جمهوری اسلامی برای تامین نیازهای دارویی مردم بطور گسترده ای وابسته به کشورهای دیگر است. 

و اما در این مورد نیاز است که تامین و تنظیم منابع آبی کشور را هم درنظر بگیریم. به گفته عبدالغفار شجاع(نقل از آفتاب نیوز)، رئیس اسبق کمیسیون کشاورزی مجلس و دبير پیشین سازمان نظام مهندسی کشاورزی و منابع طبيعی كشور، ظرفیت بارش در کشور 400 میلیارد مترمکعب است که تنها حدود 130 میلیارد مترمعکب آن استحصال می‌شود. از این میزان، 94 درصد آب مصرفی در بخش کشاورزی استفاده می‌شود و تنها 6 تا 7 درصد آن به مصرف خانگی و صنعت می‌رسد! در واقع نداشتن کشت مکانیزه سبب شده است تا نتوانیم به سطحی شایسته از تولید کشاورزی دست یابیم و از سویی منابع آبی کشور نیز با کمترین بهره وری به هدر میرود. اوج فاجعه در آنجاست که برخی از کارشناسان، افت آب‌های زیرزمینی در کشور را سالانه 6 میلیارد متر مکعب اعلام می‌کنند؛ بسی فاجعه!!! این درحالی است که طولانی بودن روند تشکیل آب‌های زیرزمینی و بهره برداری زیاد از آن، موجب شده که اگر اکنون برداشت از منابع آب زیرزمینی متوقف شود، چند هزار سال طول می‌کشد تا آب جایگزین به وجود آید. وضعیت فرسایش خاک، سد سازیهای بی رویه ، آلودگی دهشتناک شهرها ، نابودی دریاچه ها و جنگلها و زخمهای فاجعه بار بر پیکره زیست بوم ایران زمین نیز که آشکار و هویداست .

آنچه در بالا آمد نمونه ای فاجعه بار از شرایط دهشتناک تولید و تنظیم خوراک ، آب و داروی کشور و نیز زیست بوم ایران است . اکنون پرسشی در جلوی ذهن هر ایرانی شرافتمندی قرار میگیرد: افزایش بیمهار جمعیت با کدام منابع غذایی ، آبی و دارویی ؟ با کدام مدیریت؟ آیا دست کم هوای سالم برای نفس کشیدن مردم مانده است؟

 در منشور سربلندی حزب  پان ایرانیست آمده است که تنظیم جمعیت آری، کنترل جمعیت خیر ؛ یعنی جلوگیری از پیرشدن جمعیت ایران با وجود توازن لازم در رشد جمعیت و نه رشد بی مهار آن ». این دیگاه بیان میکند که جمعیت ایران میبایست با میزان منابع کشور در تناسب باشد ولذا با اصلاح نظام اقتصادی، توسعه همه جانبه کشاورزی مدرن و مدیریت بهینه منابع آبی و خاکی کشور،  در ابتدا باید کشور را از وضعیت دردناک اقتصادی و زیست محیطی خارج کرد و در همین حال به جلوگیری از پیرشدن جمعیت ایران پرداخت، آنهم برپایه توجه به تنظیم جمعیت در نهاد خانواده و رفع نگرانیهای گسترده خانواده های ایرانی در مورد مشکلاتی همچون بیکاری، بی خانمانی ، اعتیاد و ... . 

از جنبه فرهنگی بدیهی است که جلوگیری از کاهش جمعیت و توازن لازم در میزان نیروی جوان جامعه ایران، برای رشد کشور و پاسداشت نهاد خانواده و سنن ایرانی وآیینی سودمند است. پیوندهای خویشاوندی ایرانیان با یکدیگر و بازدیدهای خانوادگی عموما برپایه وجود خاندانی است که در آنها عناوین زیبای سنتی( پدربزرگ، عمو، دایی، خاله و...) موجود باشد . چنین نهادی معمولا کارکرد فرهنگی بهتری برای پاسداشت سنن ریشه داری همچون نوروز و جشنهای خانوادگی ایفا میکند. مدرنیته با تمام خوبیهایش از زاویه ای سبب شده تا ایرانیان بطور عموم و خانواده ها بطور اخص از یکدیگر دور بیافتند و معضلات اجتماعی همچون تنهایی ، خودمحوری، افراط گری قومی و مذهبی ، نژادپرستی و پول محوری رشد نماید زیرا بسیاری از افراد نسل جدید بر اثر تنهایی و غرق شدن در دنیای مجازی و امواج فرهنگی بیگانه، از خویشتن راستین دورافتاده و گاه مسئولیت اجتماعی خویش را فراموش کرده اند ! شایسته است بدانیم که نهاد خانواده و وجود خاندان های اصیل و پیوندهای ژرف خویشاوندی می تواند محلل بسیاری از مشکلات روحی ، اقتصادی و اجتماعی جوانان باشد. از این رو بایسته است که مدیران کشورمان به ظرفیتهای نیرومند نهاد خانواده و سنن زیبای ایرانی توجه نمایند و سامانه تنظیم خانواده را برپایه توانمندی اقتصادی و افزایش سطح سواد و آگاهی قرار دهند که در این صورت ایرانیان ، خود بهتر از مسئولین امر به رشد سامان مند افراد خانواده و کشورمی پردازند. 

در جمعبندی گزاره مورد گفتگو اشاره می نمایم که مدیران کشورمان بایست نگاه خویش را از وضعیت هیاتی و مذهبی خارج کنند و با پژوهش کافی وکارشناسی مدرن، به پدیده تنظیم جمعیت کشور بپردازند. رفتارهای چکشی و عقب افتاده، بچه دار شدن با رمز فلان و فلان ، ادبیات تحکم آمیز بر ضد مردم که از سوی تندروهای مذهبی هر روزه شاهد هستیم تنها نمایشگر کندذهنی کسانی است که سالهاست منابع مملکت ما را به نابودی کشانده و با رفتارهای خشک و خشونت بار خویش چهره ایران و منافع ملی آن را در کلاس جهانی و به سود استعمارگران بیگانه خدشه دار کرده اند. این جماعت باید بدانند که اگرچه جلوگیری از پیرشدن جمعیت کشور کاری نیک است اما جوانان معصوم ایرانی «گوشت دَم توپ» آنان برای ماجراجویی و نبردهای فرقه ای و مذهبی آینده نیستند که از این منظر تقاضای خانه نشینی زنان و زایمان پیاپی دختران زیباروی ایرانی را می کنند . شکی نیست که جایگاه مادری برای هر زنی بسیار شایسته و ارجمند است اما با وجود فرهنگ پویا و منابع لازم .

پاینده ایران