عربستان سعودی با دعوت از ترامپ، نمایش پر سر و صدایی به راه انداخت تا خود را قهرمان جهان اسلام معرفی کند. قهرمانی که با تغییر عنوان "ملک سلمان" به "امام سلمان بن عبدالعزیز" لباس امامت به تن نمود تا کسی در رهبری او نسبت به جهان اسلام شک نکند. امام سلمان که حافظه تاریخیش را از دست داده در سخنانی غیر واقع بینانه، ایران را مورد عتاب و خطاب قرار داد و با لحنی موذیانه و فربیکارانه این کشور را کانون تربیت تروریسم معرفی و سعی کرد عربستان را از سهم بسزایی که در ایجاد بحران و جنگ و حمایت مالی از داعش و سایر گروه های تروریستی داشته و دارد مبرا سازد؛ لذا برای بیداری ذهن بیمار رهبر وهابی عربستان تلنگری را لازم دانستم تا شاید به یاد آورد که چگونه رهبران سعودی و برخی دیگر از دولت های عربی منطقه، روزگار خوش گذشته را قدر ندانستند و بر بخت خود و مردم منطقه لگد زدند و درهای یک جهنم واقعی را بر روی خاورمیانه گشودند. به دهه 1960 و 70 میلادی بر می گردیم، به دوران سلطنت ملک فیصل در عربستان و پادشاهی محمدرضا شاه در ایران:
قبل از انقلاب اسلامی، ایران و عربستان دو کشور دوست و دو همسایه همگام بودند، به گونه ای که اتحاد ایران و عربستان، سازمان کشورهای صادر کنند نفت یعنی "اوپک" را پدید آورد و کشورهای نفتخیز خلیج فارس با مدیریت پادشاه ایران و با تصمیمی شجاعانه و نبردی جانانه پشت شرکت های نفتی بزرگ جهان را به خاک مالیدند و بهای نفت را از یک دلار و اندی به ده دلار افزایش دادند. چنین اتحادیه ای سبب عزت و قدرت کشورهای منطقه خلیج فارس گردید و می رفت تا نظامی قدرتمند و مستقل شکل گیرد. اما با ترور پادشاه عربستان فِیصَل بن عبدالعزیز آل سعود معروف به ملک فیصل در سال 1975 میلادی، دسیسه قدرت های غرب برای از هم پاشیدن اوپک کلید خورد و سیاست افتراق و جدایی بین کشورهای عضو اوپک در دستور کار غرب به سرکردگی آمریکا قرار گرفت. با ترور ملک فیصل به دست خواهر زاده اش، رعب و بدگمانی در بین خاندان سعودی حاکم گردید تا آنجا که جانشین ملک فیصل و دیگر رهبران عرب، سیاست تسلیم را پیش گرفتند و به بازیچه سیاست های شوم انگلیس و آمریکا مبدل گشتند و در نهایت برای فروپاشی نظام پادشاهی ایران و دستیابی به توهم رهبری جهان اسلام به توطئه شوم ایران ستیزی تن دادند.
رهبران کشورهای عربستان، قطر، عراق، لیبی و... اولین گام را در راستای نقشه فروپاشی نظام سیاسی – اجتماعی ایران برداشتند و با صرف هزینه های کلان و فراهم ساختن تدارکات و امکانات لازم برای گروه های مخالف حکومت ایران از هیچ بذل و بخششی فروگذار نکردند، به گونه ای که هزینه کنفدراسیون دانشجویان ایرانی در اروپا و آمریکا را پرداخت می نمودند. بی گمان ابراهیم یزدی، حسن حبیبی، قطب زاده، بنی صدر و عده ای دیگر از دانشجویان انجمن اسلامی و عضو کنفدراسیون می توانند شهادت دهند که از چه منابعی برای راه اندازی تظاهرات در خارج از ایران و چاپ و نشر روزنامه و کتاب و اوراق تبلیغاتی و سفرهای سیاسی پول دریافت می داشتند و چگونه دلارهای نفتی و سازماندهی سیا و انتلیجنت سرویس، مخالفان شاه از چپ و راست را زیر بیرق اسلام سازماندهی می کردند.
امروز باید به امام سلمان پادشاه عربستان یادآوری کرد که اسلاف شما موفق شدند در یک اتحاد شوم با کشورهای عربی و هدایت سیا و موساد و انتلیجنت سرویس، نظام پادشاهی ایران را که نزدیک ترین دوست و یاور شما بود براندازند و به این نیز اکتفا نکرده به تحریک و حمایت صدام حسین پرداختید و وی را در حمله به ایران یاری رسانیدید و 8 سال جنگ را به ایران تحمیل کردید و سبب ویرانی زیربناهای اقتصادی و اجتماعی ایران و عراق شدید اما امروز چه چیزی را به دست آورده اید؟ شما با پول های باد آورده و اطمینان از حمایت غرب هوس رهبری جهان اسلام را در سر پرورانیدید و سپس به دخالت در امور کشورهای خاورمیانه مانند لیبی، مصر، عراق، بحرین، افغانستان، پاکستان، سوریه و سرزمین های دیگر پرداختید و بذر نفاق و نفرت و دشمنی را بین فرق مذهبی پاشیدید؛ شما با استخدام و تربیت تروریست و با هدایت سیا و پشتیبانی اسرائیل، داعش را به جان مسلمانان انداختید؛ شما به بحرین لشگرکشی کردید و جنبش آزادی خواهی ایرانیان شیعه را به خاک و خون کشیدید؛ شما مردم عربستان را به وهابی گری وادار نموده و خود از رهبری جهان اسلام مورد ادعایتان به سطح رهبری یک فرقه من در آوردی مذهبی نزول یافتید؛ شما صدای حق طلبی مردم بی سلاح و مظلوم یمن را با بمباران بی وقفه پاسخ دادید!
آقای اما سلمان!! شما امنیت و قدرت و عزت مردم منطقه را به بهای نازلی فروختید؛ شما گول سرمایه داری غرب را خوردید؛ شما به جوامع عربی خیانت کردید؛ لحظه ای از رویای خوش امروزی رها شده و پشت سرتان را نگاه کنید ببینید رهبران کشورهای عربی به چه سرنوشتی دچار شدند؟ صدام حسین یار غار شما که عراق را به کانون مخالفان شاه و دشمنان ایران مبدل کرده بود چه شد؟ بر سر قذافی که سیل دلارهای نفتی را به جیب قطب زاده و یارانشدسرازیر کرد چه آمد؟ بن علی کجاست؟ مرسی اخوان المسلمین در چه دخمه ای است؟ پادشاه قطر در کدام پستو است؟
آقای امام سلمان! به داخل قصر و بارگاهت نظر کن ببین چگونه در حلقه فرزندان سعودی و مشاوران آمریکایی و انگلیسی گرفتار شده ای؟ آیا هنوز نتوانسته اید بفهمید که آمریکا و انگلیس شماها را بازیچه افکار شوم و سیاست های چپاولگرانه خویش قرار داده اند؟ آیا خرید سلاح های مخرب که برای جان مسلمانان منطقه خریداری کرده اید به شأن عربیت شما می افزاید یا اسلامیت شما را جهانگیر می نماید؟ شما یک بار ایران را در میدان نبرد آزمودید و مشاهده کردید که اتحاد نظامی – سیاسی و امنیتی کشورهای عربی منطقه با آمریکا و اروپا در جنگ علیه ملت ایران برای شما هیچ دستاوردی جز بدنامی و شکست و چپاول خزائنتان نداشت.
آقای امام سلمان! شما جمهوری اسلامی را عامل بی ثباتی جهان می دانید در حالی که فراموش کردید برای ایجاد و بقای چنین حکومتی چه گشاده دستی ها که نکردید و چه کف ها که برای سیاست های ضد اسرائیلی جمهوری اسلامی نزدید، اما می بینید که چگونه آرام آرام خود و جهان عرب را پیش پای اسرائیل و مطامع غرب قربانی نمودید؛ نتیجه این سیاست احمقانه آرام گرفتن دشمنان تاریخی شما در خانه امن و ریختن خون اعراب بر زمین و به یغما رفتن سرمایه های مردم کشورتان است. امروز این دشمنان سوگند خورده شما هستند که هیزم بیار معرکه ای شده اند که در آن فقط خون اعراب بر زمین می ریزد نه اسرائیلی! این سرمایه های اعراب است که صرف داعش و تروریسم اسلامی و قتل عام یمنی و سوری و عراقی و لیبیایی و مصری می گردد. به شهرها و روستاهای ویرانه و سوخته بنگرید، همه متعلق به اعراب مسلمان است، به کسانی که شما ادعای رهبری دینی را بر آن ها را دارید، به مسلمانان آواره بنگرید که برای فرار از آتش جنگ خود و فرزندانشان را به امواج دریاها می سپارند و نجات یافتگان در دروازه کشورهای غیر مسلمان به دریوزگی نشسته اند.
آقای امام سلمان بن عبدالعزیز! میلیاردها دلار پول مردم عربستان را به پای دولت هایی ریختید و همکاریشان را گدایی کردید که جز به منافع خود نمی اندیشند و هرگز بر عهد و پیمانشان وفادار نبوده اند. اشتباه دیگر شما اینست که گمان می کنید حجم انبوه سلاح های خریداری شده اسباب بقای حکومتتان را تأمین و تضمین می نماید غافل از این که اگر سلاح می توانست سبب بقای دولت ها گردد امروز اتحاد جماهیر شوری همچنان ابر قدرت جهان بود و یا صدام بر تخت فرعونیش جلوس کرده بود.
آقای امام سلمان! کی خواهید فهمید که رهبری حکومت های دینی متعلق به قرون وسطی است؟ خلافت بنی امیه و بنی عباس، خلافت عثمانی، و امپراطوری مسیحی هیچیک برای بشریت عدالت و رفاه و سربلندی نیاوردند که شما امروز دنباله رو آن روش های قرون وسطایی شده اید. آن حکومت های مذهبی جملگی به دست پیروان همان آیین و دین به خاک سپرده شدند. حال اگر شیر پیر بریتانیا نقشه های استحماری و استعماری را از تاریکخانه های تاریخ بیرون می کشد و اجرای آن را به حکومت های فرقه ای می سپارد شیفته باورهای مذهبی شما نیست و بی تردید برای ایجاد دموکراسی و عدالت اجتماعی نیز نیست؛ آن ها خوب می دانند که این کهنه قبا، لباس عافیت ملت ها نیست، لباس رزم و تفرقه و نفرت پراکنی است. اما تجربه تاریخی گواهی می دهد که از دل خاکستر این بیدادگری ها ملت ها بار دیگر به پا خواهند خاست و بساط ریا و تزویر را در هم خواهند کوبید. نمی دانم در آن روز که دیر هم نیست شما طعم تلخ انتقام مردم را خواهید چشید یا نه ولی بدون تردید برای جانشینتان در انتظار آن روزهای سیاه و خونین باشید. روزهایی که ترامپ ها و نتانیاهوها و ترزا می ها نیز به این نتیجه خواهند رسید که شما مهره های بحران هستید و بحران ها نباید دراز مدت باشند، آنگاه در آن روز یاران غربی شما آب زیر لانه هایتان سرازیر خواهند ساخت، همانگونه که برای سایر هم پیمانان و یارانشان چنین کردند. خلاصه کلام اینکه:
آقایان رهبران حکومت های مذهبی و فرقه ای، دوران استفاده ابزاری از دین و مذهب به نقطه پایانش رسیده؛ جهان از این حکومت ها آسیب های جدی دیده است؛ میلیون ها انسان آواره و سرگردان و فراری از آتش و ویرانی روی دست مردم اروپا و امریکا مانده اند؛ ناامنی و جنگ خانگی از خاورمیانه به اروپا و آمریکا راه یافته؛ خشم و خشونت، آرام و قرار را از انسان ها ربوده؛ داعشی که شما و غرب خلق کردید جهان آزاد را با ماهیت اسلام سیاسی و حکومتی آشنا ساخته و افکار عمومی را پریشان و منزجر کرده است؛ دیگر نه دین و نه رهبری آن نقطه امید فردا ها نیست؛ حکومت های مذهبی و فرقه ای باید از خواب خرگوشی بیدار گردند و ادیان را از قید "حکومت" آزاد سازند و اجازه دهند مردم خود راه دنیا و آخرتشان را پیدا کنند؛ با خشونت و دلار آمریکایی و حقه اسرائیلی و تزویر انگلیسی نمی توان مردم را به بهشت روانه کرد؛ بگذارید از جهنمی که برایشان ندارک دیدید رهایی یابند و خود راه بهشت را جست و جو نمایند. شما راه بهشت را گم کرده اید...