سیاست رفاهی - ۹

 

اساس سیاست رفاهی (۱)  

 

«به این ترتیب کوشش اقتصاد آزاد پیوسته بر آن است که آنچه فرد از اجتماع می گیرد با آنچه به اجتماع ارائه می دهد متعادل باشد تا به گمان آنها جامعه دچار کابوس تورم نگردد. در سیاست اقتصادی و رفاهی ناسیونالیسم منکر لزوم چنین تعادلی نیستیم بلکه می گوییم به جای فرد باید موجودیت خانواده را در این معامله منظور کرد، یعنی آنچه یک خانواده از اجتماع دریافت می کند با آنچه به اجتماع ارائه می دهد باید متعادل باشد تا اختلال اقتصادی پیش نیاید.

چون ممکن است بعضی تفاوت این دو فرمول که در یکی فرد و در دیگری خانواده منظور شده است را درنیابند به تشریح بیشتر این مطالب می پردازیم:

برای یک ملت یا یک خانواده و یا یک فرد می توان حسابی فرض کرد که در آن مقداری پول دارد. اگر از این حساب مرتباً برای مخارج رفاهی برداشته شود و به جای آن چیزی نگذارند بدیهی است مانده این حساب به زودی به صفر خواهد رسید. برای آنکه بتوان همیشه از این حساب برداشت کرد باید به تدریج مبالغی را به این حساب بگذارند. پس در این اصل کلی که باید در ازای هزینه های رفاهی افزایش درآمدی از راه افزایش تولید وجود داشته باشد سخنی نیست است. بحث در این است که منظور از این گردش درآمد چیست، به عبارت دیگر چرا ما باید دائماً از طرفی حساب یک ملت را با کارهای تولیدی پر کنیم و با هزینه های رفاهی و هزینه های دیگر خالی نماییم؟ مکتب اقتصاد آزاد در جواب این پرسش عقیده دارد که ماجرای اقتصاد خود امر مستقلی است. کسانی که در اجتماع می توانند باید درآمد داشته باشند و باید خرج کنند. از درآمدها مقداری هم به موسسه‌ای به نام دولت میدهند که در مورد خدمات معینی که سبب سهولت گردش چرخ های اقتصادی می شود خرج کند. بنابراین شرط تعادل در این دستگاه آن است که هر پرداخت در کوتاهترین زمانی دریافتی در پی داشته باشد. مسائل رفاهی و آموزشی جزء امور فرعی اجتماعی است و کسانی که پول زیادی داشته باشند می توانند به میل خود در این گونه موارد صرف کنند. طرفداران این عقیده همیشه از این که دولت مدرسه یا بیمارستان مجانی ایجاد کند ناراحت هستند و عقیده دارند که چه لزومی دارد آن هایی که پول ندارند تحصیل کنند و یا حتی دردشان را درمان نمایند.

در مقابل این عقیده مکتب ناسیونالیسم عقیده دیگری دارد. این مکتب معتقد است که باید تعادل را در حساب کلی ملت حفظ کرد، یا به عبارت دیگر باید آنچه را که ملت صرف هزینه های رفاهی و به ظاهر غیر تولیدی میکند از طریق افزایش قدرت تولیدی جبران کرد.»

 

(از کتاب سیاست رفاهی، نوشته سرور دکتر محمدرضا عاملی تهرانی، ۱۳۴۸)

 

@paniranist_party