پاینده ایران
سیاست رفاهی - ۱۸
قدرت سمت گرفتن - ۲
«مرحله پیشرفته تر از این اقتصاد ناهماهنگ استعمارزده هنگامی است که ملتی سعی کند با کنترل دقیق تر بر منابع درآمد ملی خود و مصرف کردن آن در سراسر کشور نوعی وحدت اقتصادی به وجود آورد و همه نقاط را از ثمرات درآمدهای ملی خصوصاً آن نوع از درآمد که به حکم اجبار از راه فروش ذخایر ملی به دست می‌آید بهره‌مند نماید. این مرحله همان ماجرایی است که در طی چهل سال اخیر در کشور ما جریان دارد و کوشش می شود قسمتی هر چه بیشتر از درآمد نفت در راه برنامه‌های عمرانی صرف شود تا بدین وسیله سراسر کشور ما بتواند در یک شبکه واحد اقتصادی قرار گیرد.
کوشش در راه توزیع بهتر درآمد که ملت ایران با قانون الغاء رژیم ارباب و رعیت به آغاز آن گام نهاده است می‌تواند مرحله سومی برای این پیشرفت و ترقی باشد. با اجرای سیاست های توزیع مناسب می توان رفاه خانواده ها را برقرار ساخت و کمترین اقدام در راه تامین اجتماعی خانواده ها نیز آن است که آموزش در تمام سطوح مجانی باشد. به طوری که توجه دارید ملت ما از این مرحله هنوز بسیار دور است.
به هر حال شرکت دادن همه خانواده ها در شبکه واحد اقتصادی کشور و سپس اقدام به توزیع بهتر درآمد و ایجاد رفاه و تامین اجتماعی سبب می‌شود که چهره ستمگرانه اقتصاد ناهماهنگ کشورهای عقب مانده به سیمای انسانی یک جامعه مرفه تبدیل شود. ولی حتی رسیدن به این مرحله نیز تکامل واقعی قلمداد نمی شود. اقتصاد ناسیونالیستی و سیاست اجتماعی ناسیونالیسم مرحله بالاتری را پیش‌بینی می‌کند که خانواده ها بر اثر استقرار نظام آموزش ملی از طرفی، و برخورداری از رفاه واقعی از سوی دیگر دارای آن مقدار توانایی فکری، فنی و مالی باشد که بتواند در مسیر جریان اقتصادی دخالت نمایند و بتوانند بنا به تمایل خود به جریان‌های اقتصادی به وسیله توده سرمایه گذاری خود سمت بدهند.
اگر این مرحله یعنی ایجاد قدرت سمت گرفتن خانواده ها را منظور نکنیم باید اقتصاد های تمام دولتی یا توتالیتر یا به عبارت دیگر سرمایه‌داری دولتی را ایده‌آل بشناسیم زیرا این گونه رژیم ها مدعی هستند که تأمین زندگی خانواده ها را عهده دار می باشند ولی در مقایسه با اقتصاد ناسیونالیستی، خانواده ها در این گونه رژیم ها از قدرت سمت گرفتن محروم هستند و چنین ملت هایی محکوم هستند که همواره با مغز محدود تنی چند گردانندگان حکومت زندگانی کنند و از سلیقه آنها تبعیت نمایند.
هدف اقتصاد ناسیونالیستی آن است که آن قدرت سمت گرفتن و شکوفایی را که در رژیم های سرمایه داری مخصوص گروه سرمایه‌داران و در رژیم های توتالیتر مخصوص گروه بوروکرات های حکومت است از انحصار آنان خارج سازد و همه خانواده ها را تا آن حد از رفاه و تامین برخوردار نماید که امکان شکوفایی و قدرت سمت گرفتن به تمام سطح جمعیت انتقال پیدا کند.»
(از کتاب سیاست رفاهی نوشته سرور دکتر محمدرضا عاملی تهرانی، ۱۳۴۸)
@paniranist_party