سیاست رفاهی - ۲۴

 

کم کردن تدریجی نرخ بیمه های اجتماعی همگانی -  ۱ 

 

«در مورد خط مشی دریافت حق بیمه اجتماعی همگانی دو اصل را تشریح کردیم که عبارت بودند از:

۱-  معافیت گروه‌های کم درآمد از پرداخت حق بیمه،

۲- دریافت حق بیمه بر حسب درآمد خانواده ها، و نشان دادیم که چگونه با رعایت دو اصل بالا قسمتی از درآمد گروه های پردرآمد به عنوان حق بیمه به دستگاه های اجرا کننده انتقال می یابد و در راه رفاه همه خانواده ها به مصرف می رسد. و چون گروه‌هایی که درآمد آن ها از حد معینی کمتر است از پرداخت معاف هستند در نتیجه به طور غیرمستقیم امتیازی نصیب آنها می گردد و خود این جریان به توزیع عادلانه و شایسته درآمد ملی کمک می‌کند.

اصل سوم در خط مشی دریافت حق بیمه عبارت است از تقلیل تدریجی نرخ حق بیمه اجتماعی همگانی.

در مباحث قبلی اشاره کردیم که به موجب تعلیمات مکتب ناسیونالیسم کلیه افراد در حکم سلول‌های پیکر ملت هستند و چون شرایط بیمه اجتماعی حداقل دفاع و حمایتی است که ارگانیسم اجتماعی از موجودیت افراد به عمل می‌آورد بنابراین به طور کلی دلیلی ندارد که به ازاء برخورداری از این مزایا و مواهب چیزی بپردازند. بنابراین ایده‌آل آن است که همه افراد خانواده ها از آموزش مجانی، بهداشت - درمان مجانی و تسهیلات و حمایت های دیگر برخوردار باشند بدون آن که چیزی بپردازند. اما چون رسیدن به این وضع ایده آل یکباره میسر نیست لذا خط‌مشی خاصی منظور شده است تا کم کم به آن سطح برسیم. این خط مشی چنانچه ملاحظه کرده‌اید بر این اساس است که ابتدا منابع مالی برای اجرای بیمه های اجتماعی همگانی ایجاد شود و این منبع از طریق دریافت حق بیمه به تناسب درآمد خانواده ها پیش بینی شده است.

در عین حال اگر استفاده از بیمه اجتماعی موکول به پرداخت حق بیمه بود، ناگزیر یا بر گروه های کم درآمد گران می آمد و یا آن ها را محروم می ساخت به همین دلیل این گروه‌ها به موجب خط مشی از پرداخت معاف شده‌اند. اما برای این که تدریجاً به وضع ایده آل نزدیک شویم در نظر گرفته شده است که نرخ حق بیمه به مرور تقلیل داده شود تا کم کم به حد برخورداری رایگان از مزایا و مواهب بیمه اجتماعی نزدیک شویم.»

 

(از کتاب سیاست رفاهی نوشته سرور‌ دکتر محمدرضا عاملی تهرانی، ۱۳۴۸)

 

@paniranist_party