نخجوان متعلق به ایران است

 پاینده ایران

 

جمهوری باکو و استاندار آن، علیف در سال‌های گذشته که جمهوری اسلامی در برابر اقدام‌های ضد ایرانی این کشورک یا سکوت کرده و یا از وی به عنوان سرزمین اسلام حمایت کرده است به نطفه فاسد و عفونی تبدیل شده است که روزمره علیه ایران و منافع ایران اقدام می‌کند. چنین اقدام‌هایی با حمایت صریح کشورهای ضد ایرانی ترکیه و اسرائیل صورت می‌گیرد که حمایت خود از تصمیم‌های باکو را با تامین ابزار و تجهیزات نظامی و اطلاعاتی و مالی آشکارا به جهان اعلام می‌دارند. در این میان سفیر نادان جمهوری اسلامی در باکو به جای نشستن در پشت میز خود و دفاع از منافع ملی کشورش شتابزده به تهران برمی‌گردد تا توجیه‌گر اقدام‌های علیف باشد.
تجاوز چندباره جمهوری باکو به ارمنستان (به گایان، زنگزور تاریخی) و شکستن پیمان‌های صلح همچنان ادامه خواهد یافت به گونه‌ای که سیونیک را اشغال کنند و مرز بین ایران و ارمنستان از بین برود. طناب دار ناتو، اسرائیل، ترکیه و باکو به گردن ایران سفت تر می‌شود. ایجاد دالان تورانی ناتو برای قطع مرز ایران – ارمنستان نه تنها سبب تهدید امنیتی – قومی ما خواهد بود بلکه منافع ما از ترانزیت گاز و کالا قطع خواهد شد.
پیشاپیش ترکیه – باکو کنسولگری سیونیک را هم با نام موهوم جمهوری ترک زنگزور در ترکیه افتتاح کرده‌اند!
در این میان آنچه که لازم است ایران انجام دهد تفاهم با ارمنستان برای ورود به این کشور (که ارمنستان بسیار بیشتر از سوریه برای ایران اهمیت دارد که جمهوری اسلامی در آنجا با «تفاهم» با دولت سوریه وارد شده است)؛ بستن مرز ترکیه – نخجوان، ورود به نخجوان و بستن جاده جلفا است.
در تاریخ، نخجوان و باکو همواره جدا از هم بوده‌اند و جدایی شان از ایران هم به همین‌گونه بوده است: بادکوبه در ۱۸۱۳ م با قرارداد گلستان و نخجوان در ۱۸۲۸ م با قرارداد ترکمنچای از ایران جدا شدند. اکنون باکو مدعی نخجوان است که هر دو متعلق به سرزمین مادر، ایران هستند.
نخجوانی‌ها هم همیشه خواهان الحاق به ایران بوده‌اند، و در دو مقطع در ۱۹۱۹ م چنین خواستی را مطرح کردند که با بی‌اعتنایی جمهوری اسلامی روبرو شد. در تجمع مردمی در چند روز گذشته در باکو و ارمنستان، ارمنی‌ها پرچم ایران را به عنوان حامی اصلی آن کشور برپا کردند ولی در باکو پرچم اسرائیل به اهتزاز درآمد! 
خواب مسئولان جمهوری اسلامی سنگین است و نفوذ تفکر قومیتی در سطح کارشناسی نهادهای ایران به دشواره بزرگی تبدیل شده است.
اکنون وقت آن است که به خواست ایرانیان و نخجوانی‌ها، این منطقه بار دیگر به آغوش مام میهن برگردد.
 
@paniranist_party