اخلاق ملی

اخلاق ، عبارت است از گزینش اعمال گستره اجتماع بر حسب نیاز ملی.

آنچه یک فرد را قادر می سازد که از میان اعمال مختلف و گسترده اجتماع فقط بتعداد محدودی از آنها روی بیاورد و آنها را خوی و خصلت خود سازد منش و شخصیت آرمانخواه اوست .

آرمانخواهی باعث می شود که فرد شخصیت خود را عبارت از موجودیتی بداند که تنها برای رسیدن بهدف و ارزوهای ملت خود می اندیشد و گام بر می دارد . برای رسیدن بهمین هدف هاست که شخص بدست آویزهائی چنگ می زند و روش ها و راههائی را انتخاب می کند و بر می گزیند که او را شایسته وصول با آرمانهای ملی سازد .

ما هیچ چیزی را بخودی خود و بطور مطلق خوب یا بد نمی دانیم و معتقدیم که شخصیت آمانخواه مظهر اخلاق است . بدین معنی که هر چه را یک شخصیت آرمانخواه انجام دهد چون منطبق با خواست ها و آرمانهای ملی است « خوب » و از هر عملی که روی می گرداند آن را « بد » می دانیم .

اخلاق ، افراد را شایسته وصول با آرمانهایشان می سازد و به آنها درس زندگی و راه خوشبختی را می نمایاند و در این بستر است که آنها را با سرنوشت ملتشان پیوند می دهد و به آنها می آموزد که سرافرازی و خوشبختی خود را با بزرگی و آزادگی ملت خود یکی بدانند ، به آنها این آمادگی را می بخشد که از استعداد و نیروی خود فقط بخاطر حفظ موجودیت ملت استفاده نموده و همیشه خود را جزئی از پیکر جاویدان و فنا شدنی ملت خویش بدانند .

در حقیقت ، اخلاق عبارت از سلسه اعمال انتخاب شده ای است که در نتیجه اجرای آن فرد در نهایت شکوفائی ، شایستگی احراز مقام شخصیت آرمانخواه را پیدا می کند . هر سیستم اخلاقی دارای اصول و موازین خاصی است و اخلاق ملی نیز که ما بدان معتقدیم دارای اصول و مبانی معین و مشخصی می باشد . اخلاق ملی دارای دو خصوصیت « نیرومندی » و « ملی » است . از ویژگیهای ملی آن این است که شخصیت فرد را وابسته به شخصیت ملت می داند و آنچه را که می خواهد و انجام می دهد صرفاً بخاطر ملت است و دارای خصیصه «نیرومندی » است بدین معنی که در سایه اخلاق عواطف قوی و نیرومند در افراد پرورش می یابد و در سایه این نیرومندی فکر و روح است که موجودیت ملت بهتر حفظ می شود و باقی می ماند .

یک فرد ناسیونالیست در زمینه اخلاق ملی ، تا آن درجه تعالی و ارتقاء می یابد که هر قدمی بر می دارد بخاطر ملت و هر اندیشه ای که بمغز او خطور می کند در مسیر مصالح و آرمانهی ملی اوست چنین فردی خود نمی شناسد و در این راه « من » وجود ندارد . همه « من » ها در بستر یک تطور پر شکوه می خرامند تا به اوج بهدف و بقله بلندترین بلندیها دامن کشانند و در این راه همه مصائب و سختی ها را با جان خریدارند و از هیچ دشمنی نمی هراسند .

برای گسترش اخلاق ملی وظیفه ما تنها پند و اندرز و موعظه کردن نیست در این راه باید شرایطی به وجود آید که در آن گوهرهای نسل و نژاد ایرانی بتوانند سجایا و ویژگیهای خود را در این زمینه بروز دهند و بدون شک فراهم آوردن شرایط مناسب از اهم وظائف دولت « بمفهوم عمیق و واقعی » آن می باشد ، که در سیستم هم آهنگ خود را برای نمایاندن سجایای « ایرانی » هموار کند .

کوتاه سخن آنکه ، اخلاق عبارت از گزینش اعمال گسترده اجتماع بر حسب نیاز ملی است و برای آنکه اخلاق در مفهوم ژرف و یکتای خود جامعه ما را در بر گیرد باید تعالیم ناسیونالیستی نظام اخلاقی خانواده این سرزمین بشمار آید و در پناه این سنگر نسل و نژاد ما در بستر اخلاق ملی رشد نماید تا گوهرهای گرانبها و یکتاب این سرزمین بر تارک بشریت رخشا و زیبنده باشند .